Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino– AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de vvise: Het viel een hemelsch dauwe.
GOdts Gheest is comen dalen
Op een teer, suyver maeght,
Haer met sijn cracht omstralen,
Hem die soo had behaeght,
Van hem sy doen ghebleven
Is van 'nen soon bevrucht,
Die ons comt schencken 'tleven,
Met alle Godts ghenucht.
'Nen soon, die is ghesproten
Uyt Godt voor alle tijdt,
Waer uyt 't al is ghevloten,
Die 't al ghebenedijt,
Dit kindt groot onghemeten,
En als een bieken kleyn,
| |
[pagina 15]
| |
In 's Vaders throon gheseten,
Lagh in een Moeder reyn.
Dit bleef niet langh verborghen
Aen Joseph,die soo seer
Begost terstont te sorghen
Voor hunner beydens eer.
Hy docht haer te verlaten,
Maer niet in 't openbaer,
Want eerbaer boven maten
Te seer hy kende haer.
Maer siet daer is ghecomen
'Nen Enghel van den Heer,
Die haest heeft wegh ghenomen
Die vreese voor hun eer:
Die komen is vertellen
Wie dat haer had bevrucht,
Dat sy niet wilde mellen,
Al sagh sy sijn gheducht.
Sy had dat Godt bevolen,
Gherust, en sonder vaer,
Die 't ghen' dat is verholen
In tijdts maeckt openbaer,
Die Joseph heeft doen weten,
Dat in haer sloet de Maeght
Een kindt, Godt onghemeten,
Dat aerd' en hemel draeght.
|
|