lastingplan 21ste eeuw, tekortreductie tweeënhalf. Dan is het emu-tekort in 2002 ongeveer 1,2 procent. Ik vind dat mager. In het Verdrag van Amsterdam hebben wij gezegd te zullen streven naar een begroting ‘nabij evenwicht of in overschot’. Een tekort van 1,2 procent voldoet daar niet aan. Des te belangrijker is het, hoe om te gaan met meevallers. Ik houd vast aan de Zalmnorm: strikte scheiding tussen inkomsten en uitgaven; meevallers aan de inkomstenkant gaan bij voorrang naar de tekortreductie; meevallers aan de uitgavenkant mogen worden gebruikt voor intensiveringen. Onder die laatste meevallers natuurlijk ook de geringere rentebetalingen als gevolg van een lagere schuld. Elke twee miljard aan tekortreductie scheelt over een periode van vier jaar vierhonderd miljoen aan rente.
Jacques haalt weer eens naar mij uit. Toen ik het waagde het aantal Melkert/De Grave-banen te verminderen van twintigduizend naar vijftienduizend zei hij dat dit ‘absoluut niet kon’. Maar die vijftienduizend komen uit zijn eigen programma. We zullen zien. A la fin tout s'arrange, mais mal.
We vergaderen tot tien uur 's avonds. Maandag komen we weer bijeen, om twee uur 's middags. Informateurs hebben dan de ochtend om iets te brouwen.