Woensdag 20 oktober
Femke vliegt terug naar Berlijn want haar dochter Babette komt daar aan het einde van de ochtend aan. Ik naar de Commissievergadering. Griekenland cooking the books. Pascal over het General System of Preferences. We hebben het gsp, Everything but Arms, acp, de mol's - het is zo langzamerhand erg ingewikkeld geworden. Ik steun Pascals streven naar vereenvoudiging dan ook. David Byrne over de onafhankelijkheid van wetenschappelijk adviseurs. Loyola over olievoorraden. Monti over de sncf die geld van de Franse regering vraagt voor haar vrachtfiliaal hoewel de sncf zelf nog steeds winst maakt. Ik vind het bedenkelijk, Mario ook. Maar de meningen zijn zeer verdeeld dus de zaak wordt vooruitgeschoven - Barrot mag ermee omgaan. Ten slotte mijn Dosenpfand. Er wordt besloten over te gaan tot saisine van het Hof maar met uitstel van executie (avec autorisation de contact) met drie maanden, zodat de Bundesrat op 17 december alsnog de Verpackungsverordnung kan amenderen. 's Middags moet ik een dozijn medailles overhandigen voor twintig jaren dienst. Ik probeer bij ieder een klein verhaaltje te houden. 's Avonds een debat met Geert Mak, Geert van Istendael, Yves Desmet (van De Morgen) en de oude Max Kohnstamm. Nou, dat viel niet mee. Terwijl iedereen toch zegt dat het boek zo aardig is. Max eindigde in eurogezwijmel en daar ben ik allergisch voor. Stond dan ook zo gauw mogelijk weer op straat.
Auteursrechtelijk beschermd