Grensverkenningen. Dagboek van een Eurocommissaris

Donderdag 9 oktober

Met de Thalys naar Parijs, waar we worden opgewacht door Laurence. Leuk haar weer te zien. Eerst naar madame Lenoir met wie we de huidige hangpunten doornemen. Vandaar naar Raffarin op het Matignon. Het gesprek zou een halfuur duren, maar liep uit tot anderhalf uur. Hij heeft duidelijk iets goed te maken. Heb hem onder andere gezegd dat politici zich soms genoopt voelen iets fors te zeggen voor consumptie thuis, maar dat de binnenlandse politiek van het ene land de buitenlandse politiek voor het andere land is en dat Nederland voor het eerst in zijn geschiedenis een nationaal referendum krijgt. Met andere woorden of hij op zijn woorden wilde letten. Hoop maar dat hij heeft begrepen waar ik op doelde. Toen naar de Fondation Cartier aan de Boulevard Raspail (14de arrondissement)

[p. 251]

waar een tentoonstelling over de Yanomamö, die mij interesseert vanwege het antropologendebat over die stam. Lunch ter Quai met de topambtenaren voor Europa daar en een niet-oninteressante discussie. Aan het einde van de middag toespraak plus discussie op het Insead te Fontainebleau, over corporate governance. Discussies met (echte) captains of industry zijn altijd interessant want voor hen vormen deze zaken hun dagelijks brood. Na afloop wordt ik naar een slaapfabriek nabij vliegveld Charles de Gaulle gebracht.