Grensverkenningen. Dagboek van een Eurocommissaris

Vrijdag 21 januari

Ontbijt met Chris Patten, die mij over al zijn uitvoeringsproblemen vertelde. Daardoor kan hij geen vuist maken tegen de Raad, vindt hij. Toch zal dat moeten gebeuren. De Commissie is niet het secretariaat van de Raad. Vervolgens met Femke naar het Koninklijk Pa-

[p. 56]

leis voor een nieuwjaarsreceptie. Koningin Paola spreekt heel fatsoenlijk Nederlands. Met Femke geluncht in onze Salon de la Convivialité. Daarna met Ben Smulders en Laurence de Richemont per tgv naar Parijs. Nauwelijks heb je je dossier geopend of je bent in het Gare du Nord. We hadden wat tijd over dus zijn we koffie gaan drinken in het Café de la Paix. Om de hoek, in een mooi oud hotel met een wintertuin, heb ik een toespraak over besparingen gehouden. Gevolgd door een interview met Le Monde over meerderheidsbesluitvorming inzake belastingen. Ten slotte een gesprek met de minister van Transport, Gayssot, over concessies voor de autoroutes, waarin ik hem met inbreukprocedures heb gedreigd. Voor een Franse minister vond ik hem merkwaardig defensief en soumis. En voor een communist bijna schuldbewust. Al dat gepraat over transparantie, concurrentie en non-discriminatie past toch niet echt bij de gestaalde kaders van de pcf.