Dinsdag 21 december
Om 08.00 uur stond de verhuisauto voor de deur. Femke naar beneden om meubels te verdelen die uit twee verschillende richtingen kwamen. Vervolgens werd er ingepakt. Maar we konden betrekkelijk vroeg naar Brussel gaan, in Femke's auto. Ik had een lunchafspraak met Otto Lambsdorff in Rick's, een Amerikaansachtig eetcafé tegenover ons huis aan de Louizalaan. Otto vertelde over de moeilijke onderhandelingen die hij achter de rug had betreffende de Wiedergutmachung voor dwangarbeiders onder de nazi's. De moeilijksten waren de Amerikaanse class action lawyers. De Israëlische regering daarentegen was zeer redelijk, zei hij. Over Helmut Kohls perikelen was hij somber. De man had de wet overtreden. Natuurlijk was er een System Kohl, na 25 jaar partijvoorzitterschap. De cdu was in verwarring en de spd gespleten dus dit was de kans voor de fdp om door te breken. We zouden zien wat er zou gebeuren in Sleeswijk-Holstein en nrw. Hij was het met mij eens dat John Alderdice zo gauw mogelijk incoming president van de li moest worden. Wetende dat hij zich inspant voor de rechten van minderheidsaandeelhouders, heb ik hem een notitie daarover gegeven waarop hij zou reageren. Hij toonde zich verder pessimistisch over Rusland en vertelde dat de vvd nog steeds het voorbeeld voor de fdp'ers is. Toen we uitgeluncht waren, stond de verhuiswagen aan de overkant van de straat. De verhuizing kwam hoofdzakelijk op Femke neer, die heel wat liften op en neer heeft moeten laten gaan. Ze moest namelijk ook onze spullen uit de Rue de l'Escadron halen en dat waren er heel wat - in drie maanden verzamelt een mens een hoop rommel. Maar ten slotte was alles binnen boord.
Auteursrechtelijk beschermd