Grensverkenningen. Dagboek van een Eurocommissaris

Donderdag 9 december

Het was curieus weer in de Trèveszaal te zijn. Wim was ziek, dus Annemarie zat voor. Van de vvd waren er verder Gerrit, Benk en Frank. Verder Jan Pronk, Klaas de Vries en Dick Benschop. Plus natuurlijk een sloot ambtenaren, onder wie Witteveen van belastingen. Ik beklaag die man dat hij onder Vermeend moet werken. Dat schijnt verschrikkelijk te zijn. Slechte manieren. We hebben wat over de top in Helsinki gekeuveld. Om 11.00 uur de Millenniumfoto in de Oude Zaal van de Tweede Kamer, behalve dat die pas om 12.15 uur werd genomen. Zo had iedereen de tijd oude collega's te ont-

[p. 44]

moeten. Een van hen is Henk Vredeling, maar die is zo doof als een kwartel. Meegelift met de kbx naar Helsinki. In het vliegtuig tegenover Gerrit Zalm gezeten, die mij eraan herinnerde dat ik in 1994 tegen hem had gezegd: ‘Als het je niet bevalt, blaas je de tent maar op.’ Dat zei ik om hem zelfvertrouwen te geven en te laten weten dat de vvd zich geen tweede ‘aftreden van Andriessen’ kon veroorloven. Van het vliegveld meteen naar de conferentiehal en de informele Ecofin. Met de Britten viel daar geen goed garen te spinnen. Gordon Brown betwistte de feiten, maar ik geloof hem niet. Vooral Hans Eichel bestreed hem. Ik vermoed dat de belasting op spaartegoeden tussen de wielen van de Britse politieke retorica terecht is gekomen. Hoe dan ook, er was geen beginnen aan. Om 01.30 uur vrijdagochtend vroeg Jonathan Todd of ik de pers te woord wilde staan. Ik had daar absoluut geen zin in. Waarschijnlijk een vergissing want Gordon Brown deed dat wel. Maar ik had het niet meer in me en waarschijnlijk zou het toch niets uitgemaakt hebben.