Vrijdag 6 augustus
's Middags kwam mijn leesclubje weer bijeen in Amsterdam: Andreas Kinneging en Paul Cliteur. We hebben Edmund Burke gelezen - Reflections on the Revolution in France. Burke is overtuigender over het Britse constitutionele recht, met zijn nadruk op precedent, geleidelijkheid en traditie, dan in het afgeven op de Franse Revolutie, wat hij overigens op briljante wijze doet. Hij heeft toch een te gunstige mening over het Ancien Régime. Andreas is het hier niet mee eens. Hij vindt dat de Franse Revolutie helemaal niet nodig was; dat de adel zich aanpaste aan de moderne omstandigheden en een nuttige rol speelde; en dat onze visie op het Ancien Régime is gekleurd door de geschiedschrijving, dat wil zeggen door de tegenstanders. Mijn kennis is niet toereikend om dit te bestrijden. Het is natuurlijk duidelijk dat de Franse Revolutie veel wandaden op haar geweten heeft, zoals iedere revolutie. Maar moderniseerde zij niet ook?
's Avonds gegeten met David en Debbie Owen, de voormalige minister van bz van het vk. We hebben hen afgehaald in het Apollo Méridien-hotel. Vandaar per watertaxi naar de Gouden Reaal, een restaurant aan de Zandhoek, alwaar buiten gegeten. Het weer was voortreffelijk en het tochtje door de grachten voor hen natuurlijk erg leuk. In tegenstelling tot zijn reputatie was hij charmant. Hij was kritisch over Madeleine Albright maar vanwege zijn eigen rol in de Balkan zal hij wel kritisch jegens iedereen zijn. Zij kenden Rod en Emily MacFarquhar goed: Debbie schreef een klein briefje voor mij om aan Emily te geven. Rod en David kennen elkaar van de Trilateral Commission. Niet lang daarvoor hadden ze in hotel Adlon vergaderd, in Berlijn, waar Femke en ik Otto Lambsdorff mee uit lunchen hadden genomen toen wij twee weken aan de Friedrichstraße verbleven. De wereld is klein.
Auteursrechtelijk beschermd