Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David
(1659)–Cornelis Boey–
Auteursrechtvrij
[pagina 112]
| |
 ters, meynt ghy, wat ghy seght,
En van my oordeelt in 't Gerecht,
Te zijn gerechtelicke daden?
O Menschen-kind'ren, oordeelt ghy,
Na recht en billickheyd, van my?
2 Vw hert werckt ongerechtigheden.
't Geweld, dat ghy op Aerden pleeght,
Is 't geen ghy in uw schalen weeght.
De God'loos', in haer over-treden,
Zijn van den Heer vervreemt, en gaen
Boos-doende van de baer-moer aen.
3 Van 's Moeders buyck aen, siet men dolen
De Leugenaers, die even zijn,
Als Slangen, vol van heet venijn;
Als Adders, in bedeckte holen;
Die argh, hen stoppen toe het oor,
En haer benemen het gehoor.
4 Op dat haer niet en deer' het spreken,
't Gemompel van die haer beleest,
Dat haer bedwinght en maeckt bevreest.
O God, wilt al hun tanden breken;
Ruckt, met geweld, gelijck ghy kond,
De kiesen uyt der Leeuwen mond.
| |
Pause.5 Smelt haer, en doets' als water drijven.
Leyt hy op my sijn pijlen aen,
Soo laets' als af-gesneden staen.
Doet hem vergaen en van my blijven.
Ia, doet hem, als een sleck, die smelt,
En als een misdracht zijn gestelt.
6 Laet hem geen Sonne-schijn aenschouwen.
Eer dan uw pot den heeten doorn,
| |
[pagina 113]
| |
Den struyck-brand voelt, soo laet uw toorn,
Haer stormen wech, die ons doen grouwen.
Haer rucken inder haest van hier,
Al-levend' en noch rauw van 't vyer.
7 d' Opreche sal sich gaen verblijden,
Als hy de wraeck van God aenschouwt;
En, dien men 't hooft nu onder-houd,
Sal, na wat tegenspoeds te lijden,
Sijn voeten wasschen in het bloed,
Des Booswichts, die hem treuren doet.
8 Dan sal de Mensch al-om gaen seggen,
Daer is dan immers vrucht bereyd,
Voor Werckers van gerechtigheyd.
't Gaet vast, 't is niet te weder-leggen,
Daer is een God, daer isser een,
Die opter Aerden richt alleen.
|
|
