Sorry, mijn schuld
Zichzelf op de borst kloppen, of hand op de borst leggen, niet te laag, eigenlijk vrij dicht bij de hals: neem me niet kwalijk, het is mijn schuld.
Veel wijst erop dat dit gebaar afkomstig is van het aloude kerkelijke mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa, waarbij in principe de zelfbeschuldigende borstaanraking hoort.
Door mijn schuld, volledig.
Toen we op zoek waren naar een gebaar om een eigen verkeersfout te verontschuldigen bij de gemotoriseerde medemens, liefst vóórdat deze op zijn voorhoofd getikt heeft, gaf een geestelijke ons als oplossing wat hij al jaren praktiseerde in zijn auto: het mea culpa gebaar: één of meermalen op de borst kloppen en het hoofd lichtelijk naar beneden buigen. Deze pater wordt altijd begrepen, en ziet zich meestal beloond met een armzwaai van ‘zand erover’, of een glimlach. Dus u weet nu, hoe u zich eruit kunt redden.
Auteursrechtelijk beschermd
