Van glorie en lijden

Sonnetten uit de loopgraven aan den Yser

[p. 93]

Pro Patria Mortuus....

Mijn vriend L.B.
gesneuveld aan den IJzer.

o Gij, die gistren nog een jongeling waart,
en schoon uw wegen gingt, met lichte schreden,
met blond gelaat en slank-gebeelde leden,
en fier, zoo de arend in de zonne staart;

die wist hoe men een helden-jeugd vergaart,
en woorden vondt, lijk hemelsche gebeden,
en troosten kondet, wie veel had geleden,
en in den strijd nooit hebt uw moed gespaard;

o Gij, die 't leven op het slagveld liet,
en hoog-bezield uw leven hebt gegeven,
ten offer: - neen, om krijgers weent men niet.

'k Bewonder u, omdat ge zijt gebleven
de held, die niet éen enkle klacht en stiet,
om schoon zooals ge leven wist, te sneven!