| |
Van den derden Eduwaert
Sint dat ons Here wilde wreken
Smenschen sonden ende gebreken
Met watre also bescreven is
Inden iersten boecke ser Moyses,
5[regelnummer]
Sone woudi voert int gemeyne
Niet wreken mit watre alleine,
Maer ter wraken heeft hij geset
Water, vier ende dat sweert met,
Dair hij dagelijcs wreket mede
10[regelnummer]
Die sonden in meniger stede.
Want God en wilt niet verdragen
Altoos die sonden sonder plagen,
Want sine groote gerechticheyt
Brinctene ter wrakelheyt.
15[regelnummer]
Onder tusschen als des es noot,
En dade siin ontfermherticheyt groot,
Hij soude dagelijcs ende tallen stonden
Swaerlijc wreken des smenschen sonden.
20[regelnummer]
Ende daer toe oic menich ander
Daden so groote manslacht,
Dat ne dede niet hairs selfs cracht.
Mer God vercoesse daer toe,
Dat sij die sonden wraken also
25[regelnummer]
Alse nu hier ende alse nu daer.
Nu siet ende merket openbair,
Oft God vanden iersten stonden
Dus gewroken heeft die sonden,
Wat wonder eest dan dat hij nu
30[regelnummer]
Die sonden wreect, des vragic u,
Nader sonden menichfuldicheyt,
Daer die werelt nu met ommegeyt.
Eer hij wrac sine doot swaer
35[regelnummer]
Over die Joden, wij lesent aldus,
Mits eenen coninc, hiet Titus.
Nu heeft God eenen verwect,
Daer hij die sonden mede wrect,
aDes hij swaerlijc begint te waeren
40[regelnummer]
Ende compt van over zee gevaren,
Van daer die zonne gaet onder,
Daer hij gewracht heeft wonder
Van manslachte sekerlike,
Ja, ten eynde van eerdrike,
45[regelnummer]
Dats in Scotlant ende daer toe mee
Neffens Vlaenderen op die zee.
Herde selden heeft gezien.
Hets tontsiene na minen sin
50[regelnummer]
Dats maer noch es een beghin
Ende datter wonder na sal volgen,
God en wille siin abolghen
Mits siere ontfermertichede
Daer ic u eens deels in toge
Volghet also ict verstae.
So groet opset no so hart
| |
[Folio 240va]
[fol. 240va]
| |
Van Yngelant heeft opgeheven
En vintmen nerghent bescreven.
Dat die Grieken in ouden dagen
Voir Troyen x. jair laghen
65[regelnummer]
Ende niet en consten gewinnen
Sonder verranesse van binnen,
Dat van Persen coninc Cyrus
Tgroete rike van Babylone,
70[regelnummer]
Dat Alexander, Philips sone,
Die hertoge was van Macedone,
Dariuse af wan sine crone,
Die coninc was van al Asya,
Dats half erdrike als ic verstae,
75[regelnummer]
Dat Machabeus, die stoute man,
So menigen groeten strijt verwan
Met luttel volcs mids Gods gewelt
Jegen volc dat was ongetelt,
Dat die Romeine van cleinen dingen
80[regelnummer]
Also clommen ende opwaert gingen,
Dat sij dwongen al eertrike,
Dat Kairle oic des gelike
Zassen ende Spaengen onder dede
Ende brachte ter kerstenhede,
85[regelnummer]
Dat van Bullioen her Godevaert
Bestoet die heylege zeevaert
Dat Jan, hertoge van Brabant,
90[regelnummer]
Die derde daer also genaemt,
| |
[Folio 240vb]
[fol. 240vb]
| |
Hem verweerde also wijslike
Jegen den coninc van Vrancrijcke
Ende jegen xv. lantsheeren,
Die Brabant wouden onteeren,
95[regelnummer]
Soe en dinct mi in gheen van desen
Desen opsetten gelijc wesen,
Dat een man comt van over meer
Getogen dus mit eenen heer
Ende wilt Vrancrijcke winnen
100[regelnummer]
Ende coninc sijn daer binnen
Ende neempt hem tytel ende wapen an,
Eer hier borch of stat in wan.
Dit es ymmer wonder groot.
Nu so moeghedi hoeren al bloot
105[regelnummer]
Dbegin van deser hystorien
Al tAntwerpen in die stad,
Daer ic woene, als ic thuus ben.
Die waerheit te seggene wats gesciet.
In geesten en salmen liegen niet.
Dese historie na mijn versinnen
Willic op Philippse beginnen,
115[regelnummer]
Die groete coninc ende die scoone,
Die in Vrancrijcke drooch crone,
Na Hughen die men heet Capet,
Mits welken scalken Hugen
120[regelnummer]
Also vraye hystorien tughen
| |
[Folio 241ra]
[fol. 241ra]
| |
Karels geslachte wart onterft
Vander croonen ende noch derft:
Dat es thoge geslachte van Brabant.
Dits in croniken wel bekant.
125[regelnummer]
Dees groote Philips liet na sijn doot
Drie sonen scoen ende groot,
Deene na dandre coninge waeren,
Die sonder oor storven alle.
130[regelnummer]
Dit schijnt teecken van ongevalle.
Een dochter hadde hij mede dan.
Dander Eduwaert was haer man,
Van dien name also genant,
Die crone drooch in Engelant,
135[regelnummer]
Die qualijc met haeren man drooch,
So dat sij om selc ongevoech
Eduwaerde haeren sone nam
Ende in Vrancrijcke daer met quam
Tote haeren broeder, den coninc,
140[regelnummer]
Dien sij vertrac al hair dinc,
Die haere an haeren man gebrac.
Maer wat dat sij hem vertrac,
Sy vant daer den troost so cranc,
Dat sij moeste an hoeren danc
Mit haeren sone tYngelant waert.
Ende doe sijt ter waerheit verstoet
Dat haer man sette den moet,
Dat hij haer ende tkint soude vaen,
150[regelnummer]
So waer hijse mochte beghaen,
| |
[Folio 241rb]
[fol. 241rb]
| |
Si bestoet die meeste dinc
Want sij den raet dede dan
Dat sij een deel volcs gewan
155[regelnummer]
Omtrent vj.c ende nimmere,
Dair af was die meeste heere
Mijn her Jan van Heinegouwe.
Aldus ging doe die vrouwe
Te scepe al tote Dordrecht
160[regelnummer]
Ende seilde tEngelant waert recht.
Die coninc heeft die havenen dan
Beset so hij alre besten can,
Daer hij hoopte ende hadde vernomen
Dat sij te lande soude comen.
165[regelnummer]
Maer God en wouds also niet.
Met quam een wint diese stiet
Ane een lant mit snelre spoede,
Daer die coninc was sonder hoede,
Daer sij op gingen alte hant
Sonder stoet ende sonder slach.
Dit wonder men nie en sach.
Dus wrac God, dat verstaet,
Des conincs groote overdaet
175[regelnummer]
Die hij lange hadde gedreven.
Want hij hadde doen nemen tleven
Den grave van Erffoert ende alsoe
Den grave van Langcastre daertoe,
Om dat sij wouden sonder lette
180[regelnummer]
Datmen tlant te vonnesse sette
| |
[Folio 241va]
[fol. 241va]
| |
Ende in allen goeden gevoeghe
Ende gheene quaede moente en sloege.
Dus wart die coninc gevaen doe
Ende oic sijn quade raid daer toe,
185[regelnummer]
Die beide storven jammerlike.
Dat eene vrouwe ende hair kint
Tconincrike van Yngelant wint,
Dat Keyser Julieuse ontsacht
190[regelnummer]
Ende des ooc noyt en hadden macht
Noch ooc Scotten die gelike,
Dies hen allen pijnden seere.
Nu wart coninc ende heere
195[regelnummer]
Dier vrouwen sonen Eduwaert,
Die alder eeren wel es waert,
Die derde daer van dier name,
Een stout riddre sonder blame,
Wien dat dese geste toe hoert
200[regelnummer]
Also ghij nu sult hoeren voert.
Omdat men selden heeft gesien
Aldus groet een wonder geschien,
So hebbic dit aldus vertogen,
Omdat men sal weten moghen
Men screef doen xiij. hondert
Ende xxvij. tjaer ons Heren.
Ter materien willict keeren.
Doe des groets Philips iij. sonen,
210[regelnummer]
Die in Vrancrijcke droegen cronen,
| |
[Folio 241vb]
[fol. 241vb]
| |
Sonder oor waeren gestorven,
So heeft die crone daer verworven
Van Valoes haers oems sone.
Philips hiet hij oic die ghone.
215[regelnummer]
Want hij wouts te dien tijden
Naest siin vander zweert sijden
Ende sat coninc in rasten daer
Nochtan was daer te voeren
220[regelnummer]
Hoire suster sone geboren,
Die derde Eduwaert, als ic las,
Die ten sweerde comen was
Ende oic was, dat ghijt wet,
Der croenen naere een let.
225[regelnummer]
Maer hij was so jonc van dagen,
Dat hij gheene wapenen en mocht dragen.
Doet so verre was gedregen,
Dat hij der wapene mochte plegen
Ende hem nature gaf gehinc
Quam hem in siin herte te voeren
Menege scade ende groeten thoeren,
Die de Scotten sonder waen
Ende die Fransoysen hadden gedaen
235[regelnummer]
Sinen vordren ende noch daden
Ende wart nu also beraden,
Dat hij aldit wreken soude,
Op dats hem God gehonnen woude.
Ende ten iersten sette hij die vaert
| |
[Folio 242ra]
[fol. 242ra]
| |
240[regelnummer]
Met sinen volcke ten Scotten waert.
Want hij pensde in sinen moet,
Dat hij te sekerre sine vaert
Nemen mochte te Vrancrijcke waert.
245[regelnummer]
Hij wan hen af ter selver tijt
Meest hair lant na menege strijt.
Berwijc, die groete stede,
Ende Sinte Jans Thonne tier stonde,
250[regelnummer]
Die hij beyde slechte ten gronde,
Ende ander borge ende castele.
Daer bleef doot also vele
Volx, na dat ic hoerde gewach,
Alse omtrent xl. dusentach.
255[regelnummer]
Dus warp hij die Scotten neder
Ende keerde thuuswaert weder
Also bedacht, dat hij die vaert
Setten woude te Vrancrijcke waert,
Want hij seggen woude al clare
260[regelnummer]
Dat hij een let nare waere
Der Vrancscher croonen dan
Philipse heeft hij ontboden te hant,
Dat hij vander cronen sijne hant
265[regelnummer]
Doe, want si hem nien bestuet.
Si waere siin verstorven guet.
Oft dat hij dat wel wiste.
Hij soude mit coste ende mit liste
Dair na staen in allen sinnen,
| |
[Folio 242rb]
[fol. 242rb]
| |
270[regelnummer]
Dat hij siin erve soude gewinnen,
Dat hem scoene ende claire
Van sinen oem verstorven waere.
Phylips antwoirde ende seide:
Dit doet mijns neven kinsthede,
275[regelnummer]
Dat hij mi dese ding ontboot.
Nu segt minen neve albloet
Dat ic hem ane die Vrancsche crone
Niet en bekinne eene bone
Ende dat hij des wille begheven,
280[regelnummer]
Oft ic loent hem, magic leven.
Doe Eduwaert hadde vernomen
Dantwerde die hem was comen,
Beghan hij te hant dair na pogen,
Ende om dat hij hebben woude
Hulpe, spraide hij van goude
In dese zide der zee hier ende daer
290[regelnummer]
An hertogen, aen graven, dats waer,
An riddren, an knapen mede
In Aelmaengen te meniger steden.
Oec haddi als men wel weet
Vanden keyser goet beheet,
295[regelnummer]
Dats van Beyeren Loduwike,
Hem bij te stane mit ghewoude
Om eene groete summe van goude.
Hier waeren bedriveren ave
| |
[Folio 242va]
[fol. 242va]
| |
Ende die grave van Gulken met,
Dies beide hadden te bet,
Want sij in dit bedrijf te samen
Hoechden hoirs titels namen.
305[regelnummer]
Want deene wilt heeten hertoge
Ende dandre een marcgrave hoge,
Dat sij in dat bedrijf gewonnen,
Want hem die keyser des woude onnen.
Op desen troost, hebbic vernomen,
310[regelnummer]
Soe es Eduwaert over comen
Ende besochte dat ierste lant
Al tote Antwerpen in Brabant.
Dair ging hij op, daert menich sach,
Op sinte Marien Magdalenen dach
315[regelnummer]
Mit vierdalf hondert scepen groot
In dat jaar ons Heren al bloot
xiij.c. ende xxx. ende achte.
Ende op den alder iersten nachte
Ontstac thuis, daer hij in sliep,
320[regelnummer]
Daer menich mensche toe liep.
Dese iiij. graven brochte hij mede
Al tAntwerpen in die stede:
Van Noranthon ende van Dorbi,
Van Suffolc ende van Sailgeberi,
325[regelnummer]
Ende iij. bisscoppe oic mit hem:
Cantelberge, Lincoel ende Durem.
Dus es die coninc over comen,
Maer hine heeft niet vernomen
Gereedscap, dats sonder waen,
| |
[Folio 242vb]
[fol. 242vb]
| |
330[regelnummer]
Also hem was doen verstaen.
Want men seide van dage te dage
Dat die keyser gereed lage
Als te comenne mit groter macht.
Maer anders heeft hij gedacht.
335[regelnummer]
Die coninc dede derwairt draven
Alse nu bisscoppe alse nu graven,
Om dat hij emmer weten woude,
Oft hij comen soude oft en soude.
Maer en besloet dit no dat,
340[regelnummer]
Soe dat die coninc selve op sat
Ende trac, daer hij den keyser vant,
Tote Covelenche in Overlant,
Dat seker was een groot bestaen,
So mislijc moght siin vergaen,
345[regelnummer]
Van so groeten heere, sijt seker das,
Als die coninc van Yngelant was.
Want coninc van Engelant voir dien
Was in dat lant selden gesien.
Doe die keyser dat vernam,
350[regelnummer]
Dat die coninc van Engelant quam,
Ontfing hine mit groter eeren
Alse betaemt selken heren.
Die keyser wart beraden also,
Dat hij woude besitten doe
355[regelnummer]
Een keyserlike consistorie
Alle die coervorsten te samen
Ende menich lants heere bij hem
| |
[Folio 243ra]
[fol. 243ra]
| |
360[regelnummer]
Sonder die coninc van Behem,
Die Philipse was so hout,
Dat hij hem diende om dat zout.
Die keyser dede ter selver tijt
Ane siin keyserrike abijt,
365[regelnummer]
Dat sonderlinge dier gewant,
Ende hielt siin septre in deen hant,
In dandre eenen appel ront
Van goude, daer een cruce opstont.
Die septre diet, alsic bevroede,
370[regelnummer]
Een gheesele oft eene roede,
Daer hij eerdrike mede dwingt.
Die ronde werelt groot ende lanc,
Die hij al heeft in siin bedwang.
375[regelnummer]
Tcruce dat op den appel steit,
Bediedt dat heylege kerstenheit,
Daer God omme sterven woude
Aent cruce tonsen behoude.
Dat sweert, datmen hout bloot
Bediedt dat hij sonder hermen
Theylege kerstenheyt sal bescermen
Ende helpen uut alre vreesen
Ende der kerken kempe wesen
385[regelnummer]
Ende elken doen gescien recht,
Niet bad den here dan den knecht.
Dus sat die keyser daer ter stede
Inden stoel siere mogenthede
| |
[Folio 243rb]
[fol. 243rb]
| |
Ende hielt daer een gedinge,
390[regelnummer]
Dat groot was ende sonderlinge,
In langen niet en was gesien.
Daer maecte de keyser scalc ende wijs
Coninc Eduwairde vicarijs
395[regelnummer]
Des heylichs rijcs al danne
Derdsbisscop van Triere voerwair
Wijsde doen dat vonnesse daer.
Nuwe wette maecte hij met,
400[regelnummer]
Die hier namaels siin geset.
Doe keerde die coninc weder
Tote Herken bij Halen neder,
Daer hij besat handelinge
Een hoge keyserrike gedinge
405[regelnummer]
Alse srijcx vicarijs openbair.
Srijcx manne maende hij daer
Ende sij wijsden hem also houde
Van al dat hij manen woude.
Al te Mechelne quam hij na dat,
410[regelnummer]
Daer hij oic een gedinge besat
Alse vicarijs des heylichs rijcx.
Waer hoerde noyt man des gelijcx?
Nu hoert v. loye ende statute,
Die de keyser daer gaf ute
415[regelnummer]
Inden stoel siere mogentheyt,
Daer ic u af hebbe geseidt.
Dierste was als ict bevande:
So wanneer in den Duutsschen lande
| |
[Folio 243va]
[fol. 243va]
| |
Een Duudsch coninc worde gekoren
420[regelnummer]
Vanden genen dier toe hoeren
Oft vander meere partien,
Dat hij te hant sal bevrien
Ende bestimmen ende beleyden
Des rijcs goet sonder beyden
425[regelnummer]
Na confirmatie groot no smal,
Die hem die paus geven sal.
Dander loy es: so wanneere
Enich des rijcs huldenere
Jegen trijcke stuint of misdoet
430[regelnummer]
Om dat te cranckene, des sijt vroet,
Dat hij dan al sonder blijf
Verboert sal hebben goet ende lijf.
De keyser, die Roomsche heere,
435[regelnummer]
Oft siin vicarijs, sijds gewes,
Dies van siere wegen machtich es,
Teneger stede wille vaeren
Omme srijcken recht bewaeren,
Dat hem dan selen volgen daer
440[regelnummer]
Des riken huldeneren naer,
So waer dat hij voeren vaert.
Diet liete, bleve ombewaert.
Dat vierde loy es dus geleydt:
Soe wi dat den anderen ontseit,
445[regelnummer]
Sal daer naden derden dach
Lijden laten, eer hij hem mach
Evel doen oft enege scade,
| |
[Folio 243vb]
[fol. 243vb]
| |
Ende waert dat hier jegen dade,
So soude hij geacht siin voirtan
450[regelnummer]
Over eenen onwettegen man
Ende verdeilt ende sonder wet
Ende buten allen rechte geset.
Dat vijfste loy es, des geloeft:
Soe wie dat opter straten rooeft,
455[regelnummer]
Sal verboert hebben lijf ende goet,
Ende die den strasseneren, des sijt vroet,
Huist of hoeft, sij arm of rike,
Ende die keyser en sal hem tleven
460[regelnummer]
Noch goet weder mogen geven.
Dit sijn die v. loye waerlijc,
Die de vierde keyser Loduwijc
Uut gaf mit grooter sollempniteyt
Te Covelenche als ic hebbe geseyt.
465[regelnummer]
Om dat die keyser so trage was
Neder te comenne alsic las,
So moeste die coninc van Engelant
Verwiintert bliven in Brabant
Al tAntwerpen in die stede
470[regelnummer]
Ende siin graven ende bisscopen mede
Die int lant gesprait waeren
Op des keysers goet beheet
Dat hij comen soude gereet,
475[regelnummer]
Als men hadde dnuwe gras.
Maer doe die somer comen was
Ende meer dan half leden doe,
| |
[Folio 244ra]
[fol. 244ra]
| |
Antwordde die keyser daer toe
In deser wijs siin ontscout.
480[regelnummer]
Om dat hem niet en was siin sout
Vol gheven eens hem gebrac
Ten dage, als men hem toesprac,
So waere die vorwaerde te broken,
Die te voren was gesproken.
485[regelnummer]
Maer siin lettren heeft hij gesant
Aen den hertoge van Brabant,
Want hij si srijcken huldenare,
Dat hij mitten vicarijs vaere
Ende helpe wreken ende wederstaen
490[regelnummer]
Donrecht dat heeft gedaen
Philips den Roomschen rike,
Die hem seit coninc in Vrancrike.
Ende des gelijcs sendi mede
In Brabant an elke stede.
495[regelnummer]
Doe die coninc dat vernam,
Dat die keyser niet en quam,
Sprac hij aldus dese woerde
Also als icse seggen hoerde:
God, die almechtege vader,
500[regelnummer]
Doet dit om mijn goet al gader.
Want waert dat die keyser quame
Ende hem des orloochs ane name
Ende ons God dan gave zege,
Soe soudemen hem alle wege
505[regelnummer]
Also lange alst volc soude leven,
Dere vander victorien gheven,
Wiese verdiende ofte wan.
| |
[Folio 244rb]
[fol. 244rb]
| |
Vanden heylegen stoel van Rome,
510[regelnummer]
Also dat wij, als ict beghome,
Sijns te wers mochten hebben seere.
Alle mijn saken voert ende na
Ende bidde hem dat hij in staden sta
515[regelnummer]
Minen rechte ende anders niet.
Nu hoert voirt wats geschiet.
Die coninc trac nu alte hant
Ane den hertoge van Brabant,
Die siere moyen sone was,
520[regelnummer]
Ende versochte ane hem das
Met rechte hem woude staen bij
Ende donrecht helpen wederstaen,
525[regelnummer]
Ende siin vordren den keyserrike
Ende sonderlinge aen Camrike,
Dat hij aen hem hadde gesaect
Ende siin slot daer af gemaect,
Dat den rijke behoert an.
530[regelnummer]
Ooc vermaende hijs hem dan
Hem helpen woude ende staen bij
Donrecht keren ende scade,
Die hem Philips van Valoes dade
535[regelnummer]
Ende des en woude bekennen niet.
| |
[Folio 244va]
[fol. 244va]
| |
De hertoge hem doe beriet
Ende wart des te rade dan,
Want hij waere des rijken man,
Dat hij ende de sine souden
540[regelnummer]
Sriken palen helpen houden,
Na dien dat hijs openbaere
Van srijcs wegen versocht waere.
Oec gedachte den hertoge mede
Die groete scade ende onvrede,
545[regelnummer]
Die hem Philips al sonder waen
Daer te voeren hadde gedaen,
Doen hij mit sinen goude root
Gewan xv. lantsheren groot,
Om dat sij Brabant souden ontginnen
550[regelnummer]
Ende den hertoge siin lant af winnen
Ende dien hem bringen gevaen,
Daer elc van hem sonder waen
Des hij mit eeren ontscoet doe,
Met rechte daer af doen gewach.
Dus gerees so lanc die dinc,
Dat die somer zeer henen ginc.
Doen nam die coninc sine vaert
560[regelnummer]
Ute Brabant te Vranckerike waert
Omtrent onser Vrouwen dach,
Die inde maent van september lach,
Doer Henegouwe ende Camersijs.
Die hertoge in deser wijs
| |
[Folio 244vb]
[fol. 244vb]
| |
565[regelnummer]
Gereedde hem oic hier jegen
Alse die sier manscap woude plegen
Met vele heren, des zijt vroet,
Daer hij hem eerlijc mede loet
Alse graven ende baroenen te waeren,
570[regelnummer]
Die met hem onthouden waeren.
Die hertoge van Gelre quamer toe
Ende ij. marcgraven also,
Gulke ende Brandenborch, dat wet.
Loen, Marke, Verrenborch met,
575[regelnummer]
Van Catcenelboge die grave
Ende vanden Berge dese quamen ave.
Die grave van Mijssen quamer toe,
Die heere van Valkenborch alsoe.
Mijn her Jan van Henegouwe,
580[regelnummer]
Die heere van Kuic, alsict scouwe,
Ende ander heren die ic u
Die alle quamen willichlike
Op Philipse van Vrancrijcke.
585[regelnummer]
Die bisschop van Ludicke dan
Ende van Byhem coninc Jan
Ende van Henegouwe de grave,
590[regelnummer]
Tot Philipse in Vrancrijke.
Alse was die grave van Henegouwe
Over getogen, als ict scouwe,
| |
[Folio 245ra]
[fol. 245ra]
| |
Met Philipsen, sinen oeme,
Hine was niet seere willecome,
594[regelnummer]
Want Eduwaert, alsict u scrive,
Hadde sier suster tenen wive,
So dat Philips dat wel verstoet,
Dat sijn neve droech den moet
600[regelnummer]
Hoe so dat hij daer gebairde.
Aldus als ghij moget hoeren
Inden palen van Vrancrijcke
Ende die hertoge die gelike
605[regelnummer]
Trac uut mit groeter gewelt
Ende woude sijns volx ontbeiden
Ende oic van daer niet sceiden,
Hine hadde gesproken, wet wel dat,
610[regelnummer]
Die van Camerike uter stad.
Gelede heeft hij hem gesant
Ende sij senden alte hant
Van haeren rade buyten der poert
Om te hooirne thertogen woert.
615[regelnummer]
Die hertoge hi seiden doe,
Van rechte den Aelmaenschen rike,
Dat sij daden groot ongelike,
Dat si de Fransoyse onthilden,
620[regelnummer]
Die dat rijke crancken wilden.
Ende want hij srijcx marscalc waere
| |
[Folio 245rb]
[fol. 245rb]
| |
Ende van srijcx wegen comen daere,
So begeerde hij van rechte dat
Sij hem openden die stad.
625[regelnummer]
Doe sij des niet doen en wouden
Also sij doen van rechte souden,
Hadde die hertoge ocsuyn dat hij
Den vicarijs soude staen bij
Ende voert in Vrancrijke vaeren.
630[regelnummer]
Ende om dat hij hem woude bevaeren,
So heeft hij tot Philipse gesant
Ende ontseide hem al te hant.
Dus volghde hij mogendelike
Den vicarijs in Vrancrijke,
635[regelnummer]
Daer sij strueerden ten stonden
So wat sij buten vesten vonden.
Den wintre, alsic voeren las,
Sone wouden sij met allen
640[regelnummer]
Vore en gheene veste vallen.
Dus trocken sij inden lande
Beyde mit rove ende mit brande
Ende also voert met desen doene
Tote bijder stede van Piroene
645[regelnummer]
Ende also henen bat voert
Tote bij Sente Quintens der poert
Ende van daer niet verre van Louwen,
Daer men anders nien mocht scouwen
Danne brant telker partyen
| |
[Folio 245va]
[fol. 245va]
| |
Tgoet datmen daer toe wan
En mochte vertrecken geen man.
Drie weken dat sij daer lagen,
Dat sij noit viant en sagen.
655[regelnummer]
Philips was toornich ende erre
Ende was op die waerde van verre,
Daer hij altoes bewaert was
Over riviere ofte anderen pas,
Datmen tote hem niet en mochte.
660[regelnummer]
Want hij pensde ende dochte
Dat hij mit subtijlheyden
Die dinc so lanc soude leyden,
665[regelnummer]
Nochtan so vloech hem, des geloeft,
Die roec dagelijcs over thooft.
Doe den heren aldus dochte
Datmen Philipse niet en mochte
670[regelnummer]
Wat sine sochten tallen tijden,
Ende die regen ende die coude
Op hem quam so menichfoude
Ende sij oic hadden vele faelgen
Van drancke ende andre vitailgen
675[regelnummer]
Mits den sloten sonder waen,
Die sij achter hen lieten staen,
Worden te rade so die heeren,
Dat sij weder wilden keeren
Toter vriende lande waert
| |
[Folio 245vb]
[fol. 245vb]
| |
680[regelnummer]
Ende versten also die vaert
Daer ne waere anders nie toe te doene.
Ende die mare tote hem quam,
685[regelnummer]
Dat sij trocken achterwaert,
Dachte hijse inden steert
Te beslupene mit siere macht
Ende trac al dien langen nacht
Met sienen groeten heere alsoe
Tote op een mijlken, seidi diet sach,
Daer die coninc Eduwaert lach.
Ende hij en wiste niet, seidemen mi,
Dat hij Eduwaert was so bij.
695[regelnummer]
Want hij hielt hem, sijt seker das,
Daer eene brugge over stoet,
Die groot was, starc ende goet,
Daer hij wel over waende tien,
700[regelnummer]
Haddi sinen point gesien.
Nu was Philips doen bekant,
Dat die hertoge van Brabant
Thuuswaert waere getogen.
Des was hij seere in hogen,
705[regelnummer]
Want hij Eduwaerde met gewelt
Beloepen waende op dat velt
Oft ander liede van sinen wegen
Die hij daer seinden soude jegen,
| |
[Folio 246ra]
[fol. 246ra]
| |
Als die dach waere opgegaan.
710[regelnummer]
Ende des nachts so heeft verstaen
Dat hij Philipse soude sien.
Weten liet hij dat mettien
715[regelnummer]
Den heren die bij hem waren,
Dat sij hem also bewaeren,
Dat sij ten wapenen souden siin,
Tierst datmen sage des daigs schijn
Ende hair batailgen wijslijc maken
720[regelnummer]
Also behoert talselken saken.
Want hij hadde also vernomen
Dat Philips soude over comen.
Des morgens inder dageraet
Ghinc al te wapenen, dat verstaet.
725[regelnummer]
Men ginc missen lesen mede
Ende biechten alsoet es die sede
Ende ontfaen den Heere, daer binnen
Leeght al die zege ende tverwinnen.
730[regelnummer]
Hair batailgen te ordineren.
Drie batailgen alsic verstoet
Hadden sij daer groet ende goet,
Maer die hertoge van Brabant
Hadde die scoenste als ic bevant
735[regelnummer]
Ende die meeste ten selven male
Ende trooste die sine herde wale.
Die coninc reed toten batailien
Ende gaf troost sonder faelien
Met eenen goeden aensichte,
740[regelnummer]
So dat elcs herte verlichte.
Ter erden beetten sij alle doe
Ende verbeyden die viande also
Alse nu stoeden, alse nu saten.
Luttel dat sij op dien dach aten.
Watmen in dander sijde doot.
Philipse was doen bekant,
Dat die hertoge van Brabant
Seker thuuswert waere gekeert
750[regelnummer]
Ende heeft aldus geordineert,
Dat die coninc van Byhem,
Die bisscop van Ludicke mit hem
Ende die oost heren gemeen,
Dier daer waeren menich een,
755[regelnummer]
Ende heren oic uut Vrancrijke,
Trecken souden gemeynlike
Ende dien pas over lijden
Ende Eduwaert bestrijden.
Doe dese heren gereet waeren
760[regelnummer]
Ende som over den pas gevaren
Quam een wards man seere gerent,
Dien sij voeren hadden gesant,
Ende brachte hem selke mare,
Dat die hertoge noch daer waere
Ende dat die coninc waere dan
Ende siin hulperen mit allen
| |
[Folio 246va]
[fol. 246va]
| |
Alse die zege wilden verwerven
770[regelnummer]
Oft opt velt tesamen sterven.
Doe die heeren hoerden claer,
Dat die hertoge noch waere daer
Ende op ten velde also gescaert
Ende so willich ten wige waert,
775[regelnummer]
Keerden sij al sonder beyden
Tote Philipse ende seiden
Ende dat die hertoge waere daere
Metter scoenster batailgen die
780[regelnummer]
Onder eenen heere wart gesien je
Ende dat hem wel voegen soude,
Dat hij trecke also houde
Te sinen vianden, daer si
785[regelnummer]
Gescaert in sijns selfs lande,
Die hem also groeten scande
Ende scade hadden gedaen,
Ende woude hijt weder staen,
Sij souden ter selver uren
790[regelnummer]
Hair lijf met hem aventuren,
Ende trocke hij oic des achter,
Hij bleve ewelijc inden lachter,
Want de viande waeren gescaert.
Phylips antwerdde tervaert
795[regelnummer]
Dat hij niet en woude so schiere
Tere cansen wedden so diere
| |
[Folio 246vb]
[fol. 246vb]
| |
Ende dat hij die croene van Vrancrijke
Niet en woude so haestelike
800[regelnummer]
So mislijc vielen daventueren.
Nu hoert hier eene edelhede
Die coninc Eduwaert daer dede.
Men brochte voir hem gevangen dan
Enen Fransoys, enen wards man,
805[regelnummer]
Die op ten velde quam gejaget.
Ende als sij hem hadden gevraecht
Al dat hij hem vragen woude,
Gaf hij hem van sinen goude
Ende daer toe een goet paert
Saert sprac hij: Segt uwen heere
Dat mi vernoit harde seere
Te liggene op deser heyden,
Daer ic hebbe liggen beyden
815[regelnummer]
Na hem van vroech mitten dage,
Ende dat icken geerne sage
Opden velde, mocht mi gescien.
Die knape trac henen mittien
Ende heeft sine bootscap wel gedaen.
820[regelnummer]
Dus was mi seker doen verstaen.
Doen sij daer dus mit gewelt
Gelegen hadden op dat velt
Met hongere in desen doene
Tote lange over die noene,
825[regelnummer]
Braken sij op mitter vaert
| |
[Folio 247ra]
[fol. 247ra]
| |
Ende elc trac ten sinen waert.
Ende Eduwaert trac tAntwerpen waert
Tsinen wive die hij hadde weert,
Tsente Michiels in die abdie,
830[regelnummer]
Daer sij lach mit haere partie,
Daer sij van eenen sone genas,
Die Lyoen daer geheeten was.
Dit gesciede, dat es waer,
Doen men screef xiij.c jaer
835[regelnummer]
Ende xxxix, des zijt wijs,
Omtrent ten dage Sinte Remijs,
Op eenen saterdach alsict ontfinc.
Nu hoert hier voert selsen dinc.
Hier so moeghdi wonder hoeren.
840[regelnummer]
In deser tijt ende daer te voeren
So droech Vlaenderlant qualike
Met haren grave Loduwike.
So dat sij hem niet en getruden
Ende sine wandelinge seere scuden,
845[regelnummer]
Omdat hij altoos te rade ginc
Philipse, den Vrancschen coninc,
Ende sinen raed al gader dede,
Dat hem dicke verginc te lede
Also ghij nu hier na saen
850[regelnummer]
In cortten woerde moeght verstaen.
Die van Brugge sonder vermiden
Quamen te Cortrike teenen tijden
Ende vengen daer desen grave
Ende sloegen hem oic daer ave
| |
[Folio 247rb]
[fol. 247rb]
| |
855[regelnummer]
Voer siin oegen ter selver stonde
Sinen maech, heere van Denremonde,
Den heere van Nevle oic also
Ende andre riddren daer toe,
Die sij biden grave vonden.
860[regelnummer]
Horen grave dat si bonden
Op eenen wagen mitter vaert
Ende voerdenen te Brugge waert
Ende leydene met hoeden groot
Ghevangen op haer bellefroet,
865[regelnummer]
Daer hij lach lange stonde,
Hier na moeste dicke gescien,
Dat hij uut Vlaenderen moeste vlien
Ende te Vrancrijke waert jagen,
870[regelnummer]
Oft siin volc hadden verslagen.
So ongemint was hij altoes
Met sinen volke ende graciloes.
Des men vele beteech doen
Heren Willeme van Ausoen,
875[regelnummer]
Was een clerc, een Borgelion.
Hij was siin laten ende siin doen,
Die mids Philipse van Vrancrike
Bisscop tsint was tot Camerrike,
Die vele discoerds brachte toe.
Dat die grave om siin ongevoech
Met sinen volke so qualiken droech,
Dat hij in Vrancrijcke quam gejaecht
Van vreesen ende seere versaecht,
| |
[Folio 247va]
[fol. 247va]
| |
885[regelnummer]
Datten siin liede willen ontliven
Ende dat hij dair nien dar bliven
Om groote vreese vander doot.
Gereedde hier omme sine vaert
890[regelnummer]
Ende trac also te Vlaenderen waert.
Onder Casselle so viel hij doen,
Dair men sach menich pauwelioen.
Nu hoert voert an dmeeste geninde,
Dat ic ergen bescreven vinde.
895[regelnummer]
Die Vleminge die in dien dagen
Uten westen te Cassele lagen
Ende alle die pauwelioene sagen,
Begonst hem qualijc te behagen
Ende hem die coninc oic benam,
900[regelnummer]
Dat hem geen vitaelge en quam,
Worden sij te rade in dien,
Dat sijt den coninc wouden tien.
Thien dusent waser of daeromtrent
Uut Weest-Vlaenderen, want die van Gent
905[regelnummer]
Ende van Brugge en waeren doe
Noch ander steden niet comen toe.
Ende trecken neder sonder gescal
Midden daigs wel gescaert
910[regelnummer]
Ende trocken tconincs tenten waert
Ende waeren tot daer bij comen.
Ende hadde die grave niet vernomen
Die hen den streke onderginc,
| |
[Folio 247vb]
[fol. 247vb]
| |
915[regelnummer]
Si hadden claerlijc doen met allen
In des coninc pauwelioen gevallen,
Eer hijs hadde geweten yet.
Selc genint es selden gesciet.
Al viel hem daventuere swaer,
920[regelnummer]
De grave hij bestoese daer
Met een deel Brabantsoenen.
Het was rechte voer der noenen.
Daer versloochijse alle doot,
Datter cume een ontscoot.
925[regelnummer]
xiij.c een endertich ende acht
Screefmen op Sinte Bartelmeus dach.
Mids desen so ginc Vlaenderlant
Sinen grave te male in hant.
Die coninc trac weder thuis waert.
930[regelnummer]
Die grave trac int lant ter vaert
Ende ginc sieden ende braden,
Blinden, hangen ende raden
Te Brugge ende oec te Ghent
Ende int lant daer omtrent
935[regelnummer]
Ende hadde siin lant wel in bedwange.
Maer en geduerde hem niet lange.
Doe Willam, grave van Henegouwe,
Desen dienst scoen ende getrouwe
Philipse van Vrancrijke hadde gedaen
940[regelnummer]
Also ghij hier voeren hebt verstaen,
Van doen hij hadde vercregen
Crevecuer ende Alut jegen
| |
[Folio 248ra]
[fol. 248ra]
| |
945[regelnummer]
Eenen heere van Denremonde,
Dies machtich was tier stonde,
Ende wel betaelt mit sinen gelde,
So onderginc hem mit gewelde
Philips ende bleeffer heere ave,
950[regelnummer]
Waest lief ofte leet den grave.
Ende doen hij gewaere waert des,
Dat al sinen dienst verloren was
Ende dat Philips en dachte mere
Op vromecheyt noch op eere,
955[regelnummer]
Die enich goet man hadde verdient,
Ende siin en woude niemans vrient
Ende anders niet en gheerde
Dan scat ende groete hoeverde,
Dachte hij in sinen moede,
960[regelnummer]
Hij soudt hem maken tontgoede.
Want hij was wijs ende behindech
Daertoe stoudt ende ghenindech,
Ende ginc te hant informeren
Deser werelt meeste heeren,
965[regelnummer]
Dat was den keyser Loduwike,
Den coninc van Engelant die gelike,
Den grave van Gulke daertoe meer,
Want hij was hoeren iij.er zweer,
Ende ander heren daer toe met.
970[regelnummer]
Dus ruerde tierst, dat ghijt wet,
Dese grave voere siin doot
Dorloge dat nu staet groot.
Ende waere hij te live bleven,
Hij hadt daer toe wel verdreven,
| |
[Folio 248rb]
[fol. 248rb]
| |
975[regelnummer]
Dat die keyser al sine macht
Met hem hadde neder bracht
Ende dat oic dorloge sonder waen
Vele bat hadde voert gegaen.
Dat ic dese toewale dus segge
980[regelnummer]
Ende mede in die geste legge
Alse ghij wel hoert ende siet,
Dat ne doe ic sonder sake niet.
Want poeten ende cronisten,
Die van dichtene wel wisten,
985[regelnummer]
Plagens oic alsict verstae
Oec eest goet, alst mach gevallen,
Dat men coute ende hoere van allen.
Want hier en es geset niet,
990[regelnummer]
En hoere te deser geesten iet.
Des biddic hem diet selen lesen
Dat sijt in goede laten wesen.
Nu wart echt dese Loduwijc
Grave van Vlaenderen qualijc
995[regelnummer]
In siin lant onder siin liede
Als hem menichwerf gesciede,
So dat hij nam sine vaert
Van vreesen te Vrancrike waert.
Nu moechdi hoeren vrimde dinc,
1000[regelnummer]
Hoet in Vlaenderen nu staen ginc.
Binnen Ghent so was verhaven
Een knape niet rike van haven
Ende van gheenre grooter geboort.
Doe so wart getogen voert
| |
[Folio 248va]
[fol. 248va]
| |
Maer hij conste spreken wel
Ende wart van groeter gewelde
Ende hiet Jacob van Artenvelde,
Daer al tlant an viel seere
1010[regelnummer]
Jegen den grave, sinen heere.
Dese Jacop ging nu poegen,
Jegen den grave bewaeren altoos
Ende jegen Philipse van Valoes,
1015[regelnummer]
Die hem haetten totter doot.
Nu hoert hier wonder groot.
Hij bracht daer toe dien stonden,
Dat te samen worden verbonden
Eduwaert, coninc van Engelant,
1020[regelnummer]
Ende Vlaenderen ende Brabant
Ende die grave van Hollant mede
Met consente van elker stede.
Die steden van Vlaenderen quamen
Hier omme in Brabant te samen
1025[regelnummer]
Ende die staden van Brabant
Quamen weder in Vlaenderlant
Om dat vaste te besaertereerne
Ende mit zegulen te confirmeerne,
Daer elc van hen soude wederstaen
1030[regelnummer]
Donrecht dat hen worde gedaen
Ende elc soude andren wale
Ende al onrecht hulpen weren,
Dat den anderen mochte deren,
| |
[Folio 248vb]
[fol. 248vb]
| |
1035[regelnummer]
Jegen elc lant ende elken heere.
Ende dit soude duren emmermeere
Met vele vorweerden, des zijt vroet,
Die oirboirlijc siin ende goet,
Die ic niet vertrecken en can.
1040[regelnummer]
Die heren zegelden voere dan,
Baenrootsen ende riddren daerna
Uut elken lande alsict versta,
Ende dair na elke vrye stede
In Brabant ende in Vlaenderen mede.
1045[regelnummer]
Houdment wel, so eest goet,
Ende houdtment qualijc, des zijt vroet,
So en eest maer sceren ende scop.
Hier staet hen wel te siene op,
Want eens here onder der sonne,
1050[regelnummer]
Die hen soude gederen connen,
Op dat sij hem wel te samen binden,
God en woudse selve schinden.
Doe die coninc te Ghent in quam
Om dit gebont alsic vernam,
1055[regelnummer]
Brachte hij an wel gevisiert
Vrancrike ende Engelant gequartiert
Ende screef hem coninc van beiden dan
Ende ontfingen den goeden man
Over coninc van Vrancrike.
1060[regelnummer]
Wie hoerde je des gelike?
Doe dese dingen waeren gedaen,
Es die coninc gevaren saen
TEngelant waert om meer baten
Ende heeft binnen Gent gelaten
| |
[Folio 249ra]
[fol. 249ra]
| |
1065[regelnummer]
Siin wijf ende siin kindre mede.
Oic gelach sij daer stede
Van eenen sone, dat es waer.
Ende die coninc geloefde daer
Weder te comenne sekerlike,
1070[regelnummer]
Onsts hem God van hemelrike,
Alse die winter waere sier vaerde
Ende men gras vonde op daerde.
Dus heeft Jacob van Artenvelde
1075[regelnummer]
Met groeten heren also ghij
Hoe die van Camerrike ute traeken
Ende Haspre al gader ontstaken
Ende andre dorpe also wale,
1080[regelnummer]
Hoe die grave ten selven male
Ende siin oem van Beamont
In sconincs Philips lande
Beide mit roeve ende mit brande,
In deser tijt geviel oic dat
1090[regelnummer]
Ende stichten roof ende brant
Ende een deel dorpe gedestrueert.
Maer sij worden saen gekeert,
Want Vlaminge ende Engelsce mede
Jaeghdense weder in hair stede
| |
[Folio 249rb]
[fol. 249rb]
| |
1095[regelnummer]
Te hoeren scaden ende scanden swaer.
Maer ij. graven vingen sij daer
Uut Engelant, geloevets mij,
Van Soffolc ende van Sailgebery,
Om dat sij te verre volchden na
1100[regelnummer]
Den vianden alsict versta,
Diemen Philipse alte hant
Teenen presente heeft gesant,
De welke graven hij beyde
In siin vaste hoede leyde.
1105[regelnummer]
Tegen dat die zomer naken
Soude, hadde Philips doen maken
Daer hij mit hadde begrepen
Comen en mochte te Vlaenderen weert
Noch te Brabant, en wart geweert.
Oec was haer meninge mede,
Waert dat Eduwaert over lede,
1115[regelnummer]
Dat sine seker souden bestaen
Ende dan vangen ofte verslaen.
Dese scepe daden groeten pant
Beyde in Vlaendren ende in Zeelant
Ende in Brabant daer toe mede
1120[regelnummer]
Al tote Antwerpen der stede.
Want die mare liep openbair
Dat sij souden comen daer
Ende die stad daer bestriden.
Antwerpen ten selven tiden
| |
[Folio 249va]
[fol. 249va]
| |
1125[regelnummer]
Bewaerde hem hier jegen wale
Met meneger blijden ende springale.
Oec was tier tijt ane geleyt
Die torne aende visschemarc steit,
Die starc, groot ende scone es.
1130[regelnummer]
Doe schreefmen xl., sijs gewes.
Een hooft roevere was dan
Van desen scepen een voerman.
Spoude Visch was siin toename,
God ende menschen ombequame.
1135[regelnummer]
Hier na seldi hoeren te samen
Hoe so dat si ende namen.
Ende men hadde dnuwe gras,
Quam mijn her Jan, Philips zone,
1140[regelnummer]
Die oirloegs nien was gewoene,
Met vele volcx wel te gereke
Ende viel doe voer Tuinliveke,
Dat toe hoerde den bisscop.
1145[regelnummer]
Sgraven liede van Henegouwe,
Diet hielden alse lieden getrouwe.
Want een riddre, een Henouwier,
Hiet van Maeny her Wautier,
1150[regelnummer]
Sbysscops liede ende af gewonnen
Ende siin partie daer op gedaen.
Doe dit die grave hadde verstaen
Van Henegouwe liet hijt te hant
Den hertoge weten van Brabant
| |
[Folio 249vb]
[fol. 249vb]
| |
1155[regelnummer]
Ende dien Vlaemingen daer toe,
Die alle gader quamen doe.
Die hertoge quam met groter machte,
Want hij die gemeente met hem brachte
Ende Jacop van Artenvelde
1160[regelnummer]
Quam daer met groeter gewelde.
Philips selve quam daer dan
Bij sinen sone met menegen man.
Maer sij lagen over eenen pas,
Daer hij met wel bewaert was,
1165[regelnummer]
So datmen hem en mochte doe
Van gheenre zijden comen toe.
De pas was wijt ende diep,
Die tusschen beide die heren liep.
Philips ende siin sone Jan
1170[regelnummer]
Lagen in dander zijde dan.
Henegouwe, Vlaenderen ende Brabant
Lagen over anden anderen cant,
So dat elc heere van daert lach
In des anders heere wel sach.
1175[regelnummer]
Nochtoe en hadmen niet vernomen,
Oft Eduwaert over soude comen.
Deen seide neen ende dander ja.
Nu hoert voert alsict versta.
Nochtan dat die pas was swaer,
1180[regelnummer]
Si vonden oftan tghewat daer
Vlaminge ende Brabantsoene,
Die hem wouden maken coene,
So dat sij dien pas som leden
Ende metten vianden streden
| |
[Folio 250ra]
[fol. 250ra]
| |
1185[regelnummer]
Ende scade daden ende scade namen
Ende seere gequetsts weder quamen.
Doe die heren sagen dat sij doe
Philipse nien mochte comen toe
Overmids den swaeren pas,
1190[regelnummer]
Die tusschen hen beiden was,
Ende dat hij oic mit siere gewelde
Niet en soude topenen velde
Hebben sij den raed genomen,
1195[regelnummer]
Dat van Henegouwe die grave
Sijne liede dede comen ave
Ende stac int huus den brant
Ende strueerdet tot int sant,
Want thuus siins viands was,
1200[regelnummer]
Des bisscops, alsic voren las.
Dus keerden sij alle thuus waert.
Si wisten cleene dat Eduwaert
Der Sluus was comen so bi,
Als ghij nu hoeren moeght van mi
1205[regelnummer]
Doe dit voere Tuin gesciede,
Quamen Eduwaert ende siin liede
Alse die ghene die woude volstaen
1210[regelnummer]
Int gelof dat hij hadde gedaen.
Ende ten iersten dat hij vernam
Dat hij bij tlant van Vlaenderen quam,
Dede hi hem sonder letten
Opt lant van Vlaenderen setten.
| |
[Folio 250rb]
[fol. 250rb]
| |
1215[regelnummer]
Geloeft sij God, dat hij sprac.
Doen ic uut desen lande trac,
Geloefdic mitter trouwen mijn
Dat ic hier weder soude siin
Eer Sint Jans dach sonder waen
1220[regelnummer]
Ende dat so hebbic gedaen,
Want ic hier sta opt sant.
Tsinen scepe trac hij te hant
Ende rechte op Sinte Jans dach,
Die in midden den somer lach,
Bestoet hij mit scarpen stride
Van Vrancrike Philips scepen,
Die dat Swin hadden begrepen,
Die menegen coopman beroeft
1230[regelnummer]
Hadden ende oic onthoeft.
Sonder voor raid ginghen si toe
Met eenen hoefde, sine wisten hoe,
Sonder avijs alsict versta.
Deen quam voer ende dander na.
1235[regelnummer]
Maer God sender sine genade,
Om wech te doene die quade,
Want hij haerer quader daden
Niet langhre en woude gestaden.
1240[regelnummer]
Hebben hen ter were geset
Stouteliken hoochs moods.
Daer stortte men so vele bloots,
Dat wonder was te scuwen an.
Daer vochten sij aldus dan
1245[regelnummer]
Van beyden zijden mit groter cracht,
| |
[Folio 250va]
[fol. 250va]
| |
Tote dat hem benam die nacht.
Des smorgens vroech echt alsoe
Ginc die coninc weder toe
1250[regelnummer]
Menich man so bleef daer doot,
Ander verdroncken ende verslagen.
Dit seiden sij diet wel sagen.
Die coninc was, wien lief wien leet,
Bijden iersten daer men street
1255[regelnummer]
Ende vacht mitter hant so seere,
Dat wonder was van selken heere.
Die Fransoise mit groeten ghere
Setten hen so seere ter weere,
Dat wonder was te scouwen an.
1260[regelnummer]
Daer moeste sterven menich man.
Dus so stoet die starke strijt.
Dat sij streden ongeviert.
Doe so worden gescouffiert
1265[regelnummer]
Die Fransoise ende so begrepen,
Dat sij sprongen uten scepen
Ende verdroncken mit hoepen groet
Ende vele bleeffer in die scepe doot,
So datmen daer int dbloot
Die doode worden geworpen voort
Inder zee over der scepe boert,
Sodat dat water root stoet.
So menichfuldich was dat bloet.
1275[regelnummer]
Der Fransoisen bleven daer wale
| |
[Folio 250vb]
[fol. 250vb]
| |
Dertech duisent bi getale
Ende der Engelschen, wien soes wondert,
Also luttel alse ses hondert.
Desen strijt geviel voer dat Swin,
1280[regelnummer]
Doe men Gods jaer screef meer no min
Derthien hondert ende veertach,
Des men euweliken sal doen gewach.
Dese Vrancrijcsche partien
Waeren meest uut Normandien
1285[regelnummer]
Ende van Kaleys uter stede.
Een deel Vlaminge te waeren,
Die uten lande gebannen waeren.
1290[regelnummer]
Vander Sluus een voerbaar man,
Daer men voermaels vele hielt ave
Ende was ute metten grave,
Dairmen vele gouds om woude geven,
Haddi behouden mogen tleven,
1295[regelnummer]
Diemen Jan van Eyle hiet.
Maer die van Brugge en woudens niet.
Daer omme sloechmen hem af thooft
Te Brugge voere dat belefroet.
Maer Spaude Vischs als ic vernam
1300[regelnummer]
Dede den raed dat hij henen quam,
Want hij des nachts alsoe
Wel met .x. scepen ontvloe.
Van deser hoeger victorien,
Die ewelijc blijft in memorien,
1305[regelnummer]
Worden blide ten selven male
| |
[Folio 251ra]
[fol. 251ra]
| |
Alle die spreken Dietsche tale.
Want die zee, dat seggic u,
Van den rovers, die daer voeren
1310[regelnummer]
Den coepmannen daden toren.
Ende Eduwaert bleef voert mee
Vele bat heere vander zee.
Nu siin die Vleminge mit allen
An coninc Eduwaert gevallen
1315[regelnummer]
Ende gereedden hoere vaert
Met scepen te Vrancrike waert.
Te rade worden sij alsoe,
Dat sij voer Doornike vielen doe
Van Henegouwe grave Willam
1320[regelnummer]
Hollant ende Zeelant met hem.
Die van Zeelant setten hoir vaert
Met scepe te Vrancrike waert.
1325[regelnummer]
Was siin gemeente so groot,
Dat het hem dede den noot,
Dat sij na moesten volgen.
Des was die hertoghe zeere verbolgen,
Dat sij so lange maecten dat.
1330[regelnummer]
Dus viel die hertoghe voir die stad
Metten scoensten heere dat vordien
Uut enegen lande je wart gesien.
Gelre ende Gulke quamen mede,
| |
[Folio 251rb]
[fol. 251rb]
| |
Die oic vielen voir die stede,
1335[regelnummer]
Loen, Valkenborch ende Beamont
Ende andre die mi nien siin cont.
Dus es Doirnicke omlegen dan
Met menegen vromen stouten man.
Doe Eduwaert viel voer die stede,
1340[regelnummer]
Dedi een groete edelhede,
Want hij Philipse heeft gesant
Een lettre ende dede hem dus bekant:
Philips, neve, dits jammer groot,
Dat so menich mensche blijft doot,
1345[regelnummer]
Dier scout toe en hebben en gheen
Om tocsuin van ons tween.
Het waere beter dat wij quamen
Ende wijt becortten onder ons beyden
1350[regelnummer]
Ende lieten Gode die sake sceiden.
Oft en wilt di hier niet an,
Neempt tote u c. riddren dan,
Ic nemer c. oic daer toe,
Ende latet ons becorten alsoe.
1355[regelnummer]
Ende eest oic dat u en geen
En genuecht van desen tween,
So bringen wij ons volc te male
Ende laet ons cortten dese quale.
Die tvelt behoudt, hebbe deere
1360[regelnummer]
Ende blive Vrancs coninc voirt
Ende laet nu uwen wille saen
Met desen selven bode verstaen.
Dese lettre was ten selven male
| |
[Folio 251va]
[fol. 251va]
| |
1365[regelnummer]
Met eenen groten zegel gequartiert
Vrancrijke ende Engelant wel visiert.
Philips marcte den segel wel
Mit eenen ansichte stuer ende fel
Ende sweech lange al stille.
1370[regelnummer]
God wiste wel sinen wille.
Doe dede Philips weder weten
Dat hij die croene hadde beseten
In goeden rusten vele jaere
Ende datse siin recht erve waere,
1375[regelnummer]
Van rechter geboert verstorven,
Ende dat hij die hadde verworven
Der genoeten van Vrancrijcke
Ende dat hier nieman an en kinde
Ende dat hij noch te desen tijden
Daer omme niet en woude striden.
Maer alst hem soude duncken tijt,
So soudi hem leveren strijt
1385[regelnummer]
Lichte eer hem lief soude wesen.
Hier met latic van desen.
Nu moeghdi hoeren openbaire
Van dingen die haren tare
In desen tijden siin gesciet
1390[regelnummer]
Also men in orloige plecht.
Voire Arie oec enen strijt,
| |
[Folio 251vb]
[fol. 251vb]
| |
Daer her Robbrechts van Artoes
Versloech soemenen Fransoys.
1395[regelnummer]
Oec verloes hij der siere mede.
Dandre jaeghdi in die stede.
Men seyde dat al over waer,
Dat Loduwijc selve was daer,
Grave doen was van Vlaenderlant.
1400[regelnummer]
Want hij was sijns lants viant
Ende plach tArie tien tijden
Tsine ende uut ende in te riden.
Van Artoys dese her Robbrechts
Wart verdreven jegen rechts
1405[regelnummer]
Uten rijke van Vrancrijcke.
Nochtan was hij sekerlike
Ende recht oer van Artoys
Ende bat geboren, sijt seker das,
1410[regelnummer]
Dan coninc Philips selve was.
Maer die coninginne, Philips wijf,
Was hem so swaer ende so stijf,
Dat sine slants heeft verdreven
Ende heeft dat graefscap gegheven
1415[regelnummer]
Van Bourgnen haren broeder,
Van haeren vader ende van moeder
Ende hadden haeren man in dien,
Dat hij al dit dede gescien.
Maer sij toenderre redene ave,
1420[regelnummer]
Die vray en was noch gave.
| |
[Folio 252ra]
[fol. 252ra]
| |
Hoe dit voere ende na geviel,
Soudemen u vertrecken wel.
Maer het soude te lanc gerecken.
Oec soudemen u wel vertrecken,
1425[regelnummer]
Hoe een wijf daertoe gehuert was,
Dat si lijde, sijt seker das,
Vore alle tvolc openbare,
Dat her Robberechts sochte an haere,
Woudsi den coninc vergeven
1430[regelnummer]
Ende die coninginne, hij soude haer geven
Daer na soude wesen rike.
Dat her Robbrechts hadde doen maken
1435[regelnummer]
Lettren valschs ende loes
Opt graefscap van Artoes.
Noch meer wonders si gewaechde,
Want so wat datmen hair vraechde,
1440[regelnummer]
Also sij geinformeert was.
Desen wive was doen verstaen
Dat mense soude laten gaen,
Ende dat sij al haeren tijt
1445[regelnummer]
Bijder coninginnen siin soude
Ende oic ewelijc rijc van goude.
Dit wijf was seere bedrogen,
Want doen sij al hadde gelogen,
Datmen hair te liegene beval,
| |
[Folio 252rb]
[fol. 252rb]
| |
1450[regelnummer]
En beidemen groot no smal,
Men en warpse, des geloeft,
In een vier tote over thoeft.
Al en hadde hij sonder waen,
Philips, noyt meer argers gedaen,
1455[regelnummer]
Mochtene nochtan voirwaer geseit
Scenden Gods gerechticheyt,
Sonder tquade gelt dat hij slaen doet
Ende oic der heyleger kerken goet,
Daer af dat hij al geheel
1460[regelnummer]
Jairlijcx in nempt thiendedeel,
Des hem herde qualijc onnen
Diet ute haeren live ontsparen.
Daeromme dat sij te waeren
1465[regelnummer]
Menegen vloec hem daeromme geven.
Met rechte mochte hij des beven.
Hets oic te dinckene sekerlike
Dat hem God van hemelrike
Dese plage aldus toesent,
1470[regelnummer]
Om dat hij Hem nien bekent.
Doe dese goede man her Robbrecht
Verdreven dus was jegen recht,
Tote sinen neve in Brabant,
1475[regelnummer]
Den hertoge, dien wel ontfing
Ende oic loefde hem dese dinc,
Dat hij in sinen lande sate
Ende om siin gelt dronc ende ate
| |
[Folio 252va]
[fol. 252va]
| |
Ende uut ende in rede vroech ende spade
1480[regelnummer]
Ende niemen arch no stade en dade.
Nu alse Philips dit vernam,
Wart hij opten hertoge gram
Ende ontbooit hem handelinge
Dat hij her Robbrechten vinge
1485[regelnummer]
Ende dat hine hem haestelike
Gevangen sende in Vrancrijcke.
Om dat de hertoge, wats gesciet,
Dese dinc en woude doen niet,
So huirde Philips also houde
1490[regelnummer]
Xvj. lants heren mit goude,
Dat sij den hertoge souden bestaen
Ende tallen sijden ane gaen
Ende vanghene oft verslaen
Ende voer hem bringen gevaen
1495[regelnummer]
Ende mijn her Robbrecht mede,
Daer elc heere siin macht toe dede
Beyde mit stride ende mit brande
Telker sijden vanden lande,
Dat ix. maende duerde dan,
1500[regelnummer]
Des die hertoge doe nochtan
Wel ontstoet met groeter eeren
Mitter hulpen Gods ons Heren.
1505[regelnummer]
Nu nam her Robbrecht sine vaert
Heymelike tEngelant waert
| |
[Folio 252vb]
[fol. 252vb]
| |
Die tot hem nam goede waerde.
Daer so bleef hij alsict vernam,
1510[regelnummer]
Tote dat Eduwaert over quam.
Voir tSwin, daer ic voeraf seide,
Thoende hij sine vromichede
Ende voer Arie als ghi hebt gehoert.
Nu hoert vander geesten voert.
1515[regelnummer]
Onlange na dat dit gevel,
Quam her Robbrecht also wel
Vore tSinthomaers die stede.
Die van Ypere quamen mede
Ende hebben vele volcx met hem bracht.
1520[regelnummer]
De Fransoyse worden so bedacht,
Dat sij ute quamen om striden.
Her Robbrecht ten selven tiden
Quam hen iegen also houde
Ende alsmen vergaderen soude,
1525[regelnummer]
Trocken die van Ypre achterwaert
Also liede die siin vervaert,
So dat her Robbrecht tachter was
Ene stonde, sijt seker das.
Maer daventure viel alsoe,
1530[regelnummer]
Dattie van Brugge quamen toe
De Fransoyse gescoffiert.
Men street daer ten selven tijden
Ridderlijc in beiden sijden.
1535[regelnummer]
Die Fransoyse vloen ter stad waert
| |
[Folio 253ra]
[fol. 253ra]
| |
Daer so bleven in die vaert
Omtrent xx. baenrathen doot,
Die alle waeren heren groot,
Edel ende van groeten aerde.
1540[regelnummer]
Daer bleven oic voer den swairde
Ende wel m. volcs, dat wet.
Dus volchden die van Brugge naer
Tote voere der steden porte daer.
1545[regelnummer]
Men seide oic voer waer doen
Dat die grave van Alisoen,
Philips broeder, te dier tijt
So gewont was in den strijt,
1550[regelnummer]
Opt bedde starf alsict versta
Ende ander heren oic also
Tote achte ofte to ix. toe.
Men Dornicke belach, die stad,
1555[regelnummer]
Dede van Henegouwe die grave
Sent Amants ende Orsijs ave
Met brande ende mitten swaerde,
Daermen man no wijf en spaerde.
Binnen Orchijs op dien dach
1560[regelnummer]
Een groete jaermarct gelach,
Daermen so groot goet doe wan,
Dat ment niet geseggen en can.
Van daer voer die grave voert
Ende wan Merchines die poert,
| |
[Folio 253rb]
[fol. 253rb]
| |
1565[regelnummer]
Daer hij grote scade in dede
Met roeve ende manslachte mede
Ende al die dorpe die hij vant
Keerdi algader inden brant.
Aldus so ging die grave dan
1570[regelnummer]
Sinen oeme swaerliken an.
Nu mach wel comen siin die stonde,
Die Christus sprac met sinen monde
Dat noch soude comen die tijt,
1575[regelnummer]
Volc iegen volc soude opstaen
Ende een rike dander verslaen
Ende dat volc soude warren algader,
Tkint setten jegen den vader,
De brueder jegen den broeder,
1580[regelnummer]
De dochter jegen der moeder
Ende die neve jegen den oem.
Nu merct ende neempt goem,
Oft dese tijt iet comen es.
Ja hij nu, sijt seker des.
1585[regelnummer]
Want tkerstenheit es gedeelt in ij.en.
Die Walsche tongen die es een,
Dandre die Dietsche algeheel.
Nu siet hoe God siin oirdeel
Op dit kerstenheyt verwect,
1590[regelnummer]
Daer hij die sonden mede wrect.
Doe Eduwaert hadde gelegen
Voere die stad also heren plegen
Omtrent eene maent ofte mere,
Dede hij hem selven grote eere.
| |
[Folio 253va]
[fol. 253va]
| |
1595[regelnummer]
Een Minderbrueder quam gestreken
Uter stad ende woude spreken
Dien coninc van Engeland.
Hij wart voere hem bracht te hant
Ende sprac: Heere, hier benic gesint
1600[regelnummer]
Van vrouwen die dragen kint,
Die voerbaerste, weet wel dat,
Die daer siin binnen der stad,
Die den lost hebben so groot
Na zeevischs, dats hen waere noot,
1605[regelnummer]
Dat sijs hadden haer gehinct,
Ende sonderlinge na harinc
Ende bidden doer uwer edelheyt
Dat ghij hen wilt gehingen
1610[regelnummer]
Datmens hen mocht brengen.
Die coninc was corts beraden
Ende dede ij. wagene laden
Ende daer toe salm ende store
Dus sprac hij den bode toe:
Segt den vrouwen vander stede
Dat ict harde ghairne dede,
Maer dat sij doen hair hoeschede
1620[regelnummer]
Ende deylens maten vrouwen mede.
Want ic en wille te ghenen dagen
| |
[Folio 253vb]
[fol. 253vb]
| |
1625[regelnummer]
Hebben souden te minen ontvromen,
Ic soude hen genoech laten comen,
Des sij begeerden spae ende vroe.
Die bode woude betalen doe
Ende die coninc en woude hem laten.
1630[regelnummer]
Dus trac de bode siere straten
Ende die vrouwen waeren vertroest.
Ende uut haeren crieme verloest.
Bij Dornike op .ij. milen
1635[regelnummer]
Tusschen .ij. rivieren alsoe,
Datmen hemme nie mochte comen toe,
Daer hij dagelijcs sach de viande
Beide met roeve ende mit brande,
Dat hem die roec vloech over thoeft.
1640[regelnummer]
Alse was hem die moet groot,
Nochtan dat hij mit wijsheiden
De dinc also dede beleyden,
Dat hij wachten soude siin stade
Den vianden te doene scade
1645[regelnummer]
Ofte toete dat hise verduren soude
Ende dat quame des winters coude
Also hij voere hadde gedaen
Als ghi hier voere hebt verstaen.
1650[regelnummer]
Jonge lieden die lustech waeren
Beyde knapen ende bachelere
| |
[Folio 254ra]
[fol. 254ra]
| |
Om tVrancsche here oversien,
Hoe dat daer gescepen waere,
Die voere hem gevaen brochten dan,
Dat sij vonden, waest goed of man.
1660[regelnummer]
Daer so wart dootgeslegen
Her Willam vanden Wikette dan,
Een jonc riddre, een willich man,
Ende een deel waser gevaen,
Diemen op haer trouwe liet gaen.
Dat ic hier late achter bliven
Ende wille ander dinc bescriven
Also alsict best versinne.
1670[regelnummer]
Van Henegouwe doude gravinne,
Een goede godelike vrouwe,
Sgraven moeder van Henegouwe,
Philips suster van Vrancrike
Ende Eduwaerts zweger waerlike,
Tusschen elken coninc ende heere
Vroech ende spade al hair macht
Ende, doet hair te doene ontsacht,
1680[regelnummer]
Toten hertoge van Brabant
Ende vertrac daer al clare,
| |
[Folio 254rb]
[fol. 254rb]
| |
Alse waert dat hij viant waere,
Dat hij met groeter eeren
Daer toe hem wel mochte keeren,
1685[regelnummer]
Dat hij omme den pais sprake
Want verginge also die sake,
Sone soude dat kerstenhede
De scade nemmermeer verwinnen
1690[regelnummer]
Ende dat hij oic mochte versinnen,
Wonnemen mit sturmen die stat
Mit Engelschen ende Vlemingen, dat
Men groot jammer soude scuwen
Ane kinderen ende ane vrouwen
1695[regelnummer]
Ende an jonge ende an oude,
Wantmen niemenne sparen en soude
Diemen vonde in die stede,
Ende soude voere dswert bliven doot
1700[regelnummer]
Ende dat waere jammer groot
Ende datmen jammer werken soude
Ane vrouwen jonge ende oude,
Ane maeghden, ane nonnen mede,
Diemen vonde in die stede,
1705[regelnummer]
Ende dat hij oic tallen stonden
Van rechte daer toe waere gebonden,
Want alle die heren te waeren
In elke partie siin mage waeren,
Ende consti doirloge gebreken,
1710[regelnummer]
Men soude hem ewelijc eere spreken.
| |
[Folio 254va]
[fol. 254va]
| |
Die hertoge die wel verstoet
Dat die vrouwe was goet ende vroet,
Want hij altoos vroech ende spade
Geerne volchde goeden rade,
1715[regelnummer]
Antwaerde der vrouwen ende seide,
Waert dat die partien beyde
Hem des wouden gehoeren dan,
Hij souds geerne nemen an
Ende daer toe doen met goeder onste,
1720[regelnummer]
Dat alre beste dat hij conste
Om die eere van kerstenhede
Ende om der vrouwen bede mede.
Doe dit die vrouwe had gehoert,
Hiltsij haere an tshertogen woert
1725[regelnummer]
Ende sat op ende voer te hant,
Daer sij haeren broeder vant
Ende begonste hem te instrueren,
Hoe hij daer met luttel eeren
1730[regelnummer]
Maer wouddi raids noch plegen,
Men soude die stad harde saen
Van dien groeten besitte ontslaen
Ende dat hij oic wiste also
Dat ne mochte niement bringen toe
1735[regelnummer]
Dan die hertoge van Brabant.
Dat hijs hem soude nemen an,
Eist dat ghijs an hem begheert
| |
[Folio 254vb]
[fol. 254vb]
| |
1740[regelnummer]
Ende u es beter hoe dat wert
Die minre dan die meerdre scande.
Want sij hebben in uwen lande
Sonder iet te doene jegen
1745[regelnummer]
Ende in die stad es honger groot
Ende eist, dat sij doir den noot
Die stad op moeten geven,
Ic duchte ghij wart verdreven
Uwes lands ende uwer eeren mede,
1750[regelnummer]
Want die beste van kerstenhede
Siin sij die u versoecken nu.
Daer bi, here, so biddic u
Dat ghij u te tide beraedt,
Eer ghij meer wart gescaedt.
1755[regelnummer]
Doe die coninc hadde gehoert
Ende verstaen sier suster woert,
Antworde hij: hoe soudic mogen
Mi selven daer toe gebogen,
Dat ic soccoers soude soeken daer,
1760[regelnummer]
Men mijn viant es so swaer.
Noit conninge van Vrancrike.
Ets waer, ic weet dat wel,
1765[regelnummer]
Ende dat mijn liede tallen lagen
Gevaen worden ende verslaegen.
Ooc siin mijn liede in groter noot
Om die sterfte die hier es groot.
| |
[Folio 255ra]
[fol. 255ra]
| |
Aldus benic seere tachter.
1770[regelnummer]
Mochtic sonder minen lachter
Uut deser noot siin ontslagen,
Ic soude al voere al waegen
Met raide van minen lieden
Ende doen dat si mi rieden.
1775[regelnummer]
Doe sij liede dit vernamen,
Quamen dedele liede te samen
De bisscop van Ludicke met hem,
Voere Philipse quamen sij
Niet eerleec daer en lage,
Daer hij siin viande dagelijcs sage
Varen ende keren in sinen lande
Beyde met roeven ende brande
1785[regelnummer]
Ende dat sij van dage te dage
Verloren vriende ende mage
Onder verslagen ende gevaen.
Nochtan waere sonder waen
De sterfte daer so groot,
1790[regelnummer]
Dat tvierdendeel volcs waer doot
Ende dander vierdeel lage
Van siecten swaer ende trage
Reden met roeve ende met brande
1795[regelnummer]
In siin lant met groter werre
Also datmen daer int lant
| |
[Folio 255rb]
[fol. 255rb]
| |
Ende dat hen oic dochte dat
1800[regelnummer]
Hij nien soude mogen de stat
Alse woude hijs hem pinen,
Want die beste van kerstenheden
Daer lagen voer siin stede,
Jegen heydenesse te male,
Dat hij wel sage ende vername
Hoe hij eerlects van daer quame,
Oft sij souden nemen haer vaert,
1810[regelnummer]
So si ierst mochten thuus waert,
Oft dat hij strede met geninde
Ende maecte des oirlooegs een inde.
Alse een seere bedruct man:
1815[regelnummer]
Ghi heren, weet dat mi es leet,
Dat ons sake niet bad en geet.
Lichte ic hebbe verdient des,
Dat mi daventure segen es.
Ic wille nu gherne ane gaen,
1820[regelnummer]
So wat u dunct best gedaen.
Soe droechmen daer over een
Dat niemen daer toe en dochte
Die vrede of pais maken mochte
1825[regelnummer]
Dan die hertoge van Brabant
Ende, alse waere hij viant,
Hij souds hem wel onderwinden,
| |
[Folio 255va]
[fol. 255va]
| |
Ende datmen aen hem soude sinden
1830[regelnummer]
Den bisscop van Ludicke mit hem
Om den orbore groot ende hoege
Te doene ane den hertoge.
Van Henegouwe die gravinne,
Die seere wijs was van sinne,
Aen den coninc van Engelant,
Die was haere dochter man,
Ende ging hem wijslijc an
Ende began hem seggen ende leeren,
1840[regelnummer]
Woudijs hem ten hertoge keeren
Alsoe haer broeder hadde gedaen,
Hij soude scoene soene ontfaen,
Want al dat goed dat te voeren
Sijn vordren hadden verloren
1845[regelnummer]
In Gasscoengen ende elre mede
Also ment vonde ter waerhede,
Sonder oirloge met minnen.
Die coninc dachte in sinen moet,
1850[regelnummer]
Dat dese raet een deel waer goet,
Want hine hadde silver no gout,
Daer hij met mochte siin scout
Sinen lieden betalen voert
1855[regelnummer]
Want hem en quam goet en geen
Uut sinen lande als hem wel scheen,
| |
[Folio 255vb]
[fol. 255vb]
| |
So datten die noot dwanc daer toe,
Dat hij dit ane ginc also.
In desen manieren so waert
1860[regelnummer]
Hier toe geleyt een dachvairt
In eene kerke die Esplesijn hiet,
Die niet verre van Dornike en steet,
Daermen helt dat parlement.
Philips heeft aldaar gesent
1865[regelnummer]
Den bisscop van Ludicke, dat wet,
Ende den coninc van Byhem daer met
Ende oec ij. graven also.
1870[regelnummer]
Die ginc ter wiser scole,
Ende ij. graven oic daer mede.
Daer quam oec ter selver stede
Die hertoge ende die gravinne,
Die seere scarpten hair sinne,
1875[regelnummer]
Hoe sij van dien groeten saken
Een goet gevoech souden maken,
Want mens hen betruwede best.
Si brachtene daer toe int lest,
Dat wesen soude een bestant
1880[regelnummer]
Tusschen elken heere ende elc lant
Tote op Sint Jans Baptisten dach,
Die in midden den zomer lach,
Ende men soude hier en binnen
Ondersoeken ende bekinnen
| |
[Folio 256ra]
[fol. 256ra]
| |
1885[regelnummer]
Alle die poenten die Eduwaert
Te seggen hadde te Vrancrike waert
Ende so wat men vonde clare
Dat siin goed ende siin recht waere,
Dat soude hem gescien te male.
1890[regelnummer]
Ende om dit te gescienne wale
So soude Philips te gisele senden
Janne, den coninc van Byhem,
Den bisscop van Ludicke mit hem
1895[regelnummer]
Ende ij. graven daer mede
Tot Valenchen in die stede
Ende van daer dan en keren niet,
Voer dat Eduwaerde waere gesciet
Siin vorwairde gelijc dat ghij
1900[regelnummer]
Nu hier hoert vertrecken mi.
Maer des incomens dair na
Wart hem verlaten alsict versta.
Ende hier met souden te waeren
Alle heren thuuswert varen
1905[regelnummer]
Ende die stad soude siin ontset,
Dairmen voere lach, dat ghijt wet,
Nu hoert voert wat gevel.
Alse dit die Vlaminge hebben verstaen,
1910[regelnummer]
En wouden sijs niet ane gaen,
Si en haddender meer baten af,
So dat hen Philips quite gaf
De sententie die hij mochte
| |
[Folio 256rb]
[fol. 256rb]
| |
Op hen werpen, als hem dochte
1915[regelnummer]
Dat sij in onrechten saken
Op die Vrancsche crone staken
Gelijc inden pais stoet bescreven,
Die vore Risele was gegeven
1920[regelnummer]
Onder sine bulle ontgaf aldus,
Doe groete Philips daer voere lach,
Daer menich groot heere toe sach,
Dertien hondert ende jaere.
1925[regelnummer]
Si hadden oic quite daer bi
Voer dien tijt hadden mesdaen
Ende daer toe oic sonder waen
Al dat ongelt groot ende swaer,
1930[regelnummer]
Dat die Vlaminge menich jaer
Van tribute moesten geven
Alse inden pais was bescreven.
Ende aldus, dat ghij dat wet,
1935[regelnummer]
Ende Eduwaert nam sine vaert
Te sinen wive te Ghent waert.
Die grave quam in Vlaenderlant
Ende sloech aen siin goed te hant
Ende geloefde dat hij vort meere
1940[regelnummer]
Wesen soude een goet heere
Ende recht ende vonnesse doen int lant.
Maer dat was omme niet gewant.
| |
[Folio 256va]
[fol. 256va]
| |
Hine mochte emmer, wats gesciet,
Tsier liede vriescap comen niet.
1945[regelnummer]
Hier so meghdi wonder hoeren.
Philips niet lange hier te voeren
Hadde gehuert xvj. lantsheren,
Dat sij Brabant souden strueeren,
Daer elc toe dede sine macht,
1950[regelnummer]
Al waest dat hen ontsacht.
Des die hertoge, des sijt vroet,
Met groeter eeren wel ontstoet,
Waest lief of leet hen allen.
Nu es dit contrare gevallen,
1955[regelnummer]
Want Yngelant, Vlaenderen ende Brabant,
Gulke, Gelre ende Hollant
Ende uute Almaengen vele heren
Wouden Philipse nu onteeren.
Nu marct Gods recht vonnes.
1960[regelnummer]
Soude hij ontslagen worden des.
Dat moeste de hertoge setten voert
Also ghij nu hier hebt gehoert.
Hier bij es wel doen altoos goet.
Want God can worpen onder voet
Alse hij wille, dats hem gereyt.
Hier na omtrent Sinte Andries dach,
Doe Eduwaert te Gent lach,
Quam hem mare haestelike,
1970[regelnummer]
Dat hij quame in siin rike,
| |
[Folio 256vb]
[fol. 256vb]
| |
Oft hij soude siin lant verliesen,
Want siin liede wouden kiesen
Ende hem op geven die croene
1975[regelnummer]
Ende dat si hem selven souden
Uten lande willen houden.
Trac hij te hant Ter Sluus waert
Metten grave van Noranthoen,
1980[regelnummer]
Die bij hem daer was doen,
Ende ginc te scepe al ombekint.
Ende God gaf hem sulken wint,
Dat hij sderde daigs ombekant
1985[regelnummer]
Ende eer hij daer was comen,
Haddi in die zee vernomen
Dach ende stede, waer sij souden
Haer parlement te gader houden,
Om dat sij dan in waeren saken
1990[regelnummer]
Den sone wouden coninc maken.
Ende te hant nam hij sine vaert
Want en was niet verre van daer.
Daer hij op ginc, dat es waer,
1995[regelnummer]
Daer vant hijse tere roten
In een huus alle besloten,
Die twint en moedden dat hij
Want sij wouden weten claere,
| |
[Folio 257ra]
[fol. 257ra]
| |
2000[regelnummer]
Dat hij over in Vlaenderen waere.
Daer vinc hij ende die grave,
Van Noranthon, ter selver stede
Bisscoppe ende graven mede
2005[regelnummer]
Ende ander heeren in desen doene,
Die hij leide in vasten presoene,
Daer af hij hadde groten scat,
Ende die hem wel quam te staden,
2010[regelnummer]
Want hij hadde hem seere geladen
In de side dzees met groter scout,
Die hij met desen goede gout.
Sider was, dat ghij dat wet,
2015[regelnummer]
Tote Sint Jans dage, des geloeft,
Datmen hem af sloech dat hooft
Ende van dat wart verlinct mede
Al tote Chinxenen die vrede.
|
|