Hoe Karle voer opte Lombarde.
Dat VII Capittel.
685[regelnummer]
In tnaeste jaer, heb ic verstaen,
Sende letteren nerenstelike
An den coninc van Vrancrike,
Dat hi quame alse Gods knecht,
690[regelnummer]
Ende hilde sinte Peters recht;
Van den Lumbarden, ende sijn here,
Daden hem soe swaren pant,
Si en consten niet behouden tlant,
695[regelnummer]
Ende hi van elken hoofde hief
In Rome, wient leet was oft lief,
Enen swaren penninc, ende daer bi
Ende dat sinte Pieters vrihede
700[regelnummer]
Al te nieute gaet daer mede,
Hi en come soe machtich saen
Dat hijt moghe wederstaen.
Doen
Karle dese woerde hoerde,
Doen peinsde hi dat hijt metten oerde
705[regelnummer]
Van den sweerde soude weren dan;
Maer die goedertierene man
Hadde die dinc gherne leden
Sonder strijt, met hovescheden;
(Want hi noit gerne, sijt seker das,
710[regelnummer]
Op man en street die kersten was)
Ende sende boden an Desidere,
Ende dede hem bidden, harde sere,
Dat hi sinte Petere weder gave
Dat hi hem hadde te broken ave;
715[regelnummer]
Indien dat hijt doen woude
Hi soude hem van sinen goude
Veertien hondert scellinghe gheven;
Nochtan soude hi met rasten leven
Ende sijn vrient bliven mede.
720[regelnummer]
Desidere en achte niet der mede;
Want sine felheit was soe groet
Hi en achte niet dat men hem boet.
Sijn ridderscap van groten namen,
725[regelnummer]
Baenrutsche ende lants heren,
Bisscoppe, abde, die souden leren
Dat here, alst ware te doene.
Over barch trac die coene
Tote eenre stede, daer die pas
730[regelnummer]
Sere sterc ende enghe was,
Ende hiet die cluse bi namen.
Alse die fransoyse ghinder quamen,
Dat die pas was soe swaer,
Dat hi ende sijn here wilden keren
Te lande, op dat hi weder gave
Sente Petere dat hi hem ave
Te broken hadde met ghewelt,
Die Lombaert en woude niet
Maer hi quam met sinen heere,
Ende sette hem vaste ter were
745[regelnummer]
Ter clusen, toten inganghe
Dien hi hadde doen vesten langhe,
Om dat hi waende, sonder waen,
Die francsoise daer wederstaen.
Doen dat die fransoise saghen
750[regelnummer]
Begonst hem qualike te behaghen,
Rieden doen dat wederkeren;
Dat men den pas niet winnen mochte.
|
|