Een nieuw liedt-boekje, genaamt het dubbelt Emausje, bestaende in eenige nieuwe liedekens
(1742)–Tannetge Kornelis Blok–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Wat syn wy slegte Minnaers dom1. Hoort wat ‘er onlangs geschied is,
Men zal ‘t u heden gaen verklaren
Hoe dat van Middelharrenis,
Visschers zijn uitgevaren
2. In ‘t leste van het oude Iaer,
Ianuary seven en tagtig,
| |
[pagina 89]
| |
En hoe zy kwamen in ‘t gevaer,
Door een onweder kragtig.
3. Een grooten storm is daer ontstaen,
Als dese Lieden in Zee waren,
Soo dat zy vreesden te vergaen,
Door ‘t gewelt van de Baren.
4. Een Selerman wierd met droefheid groot
Van de Zeebaren weggenomen,
Daer zijn Volk hem in desen noot
Niet konde ‘t hulpe komen.
5. Dewijle dat de Schuyt omlag,
En was het niet in haer vermeugen,
Sy zullen desen Nieuw Iaers dag,
Door dit geval wel heugen
6. Wel armen Zeeman wat verdriet,
Sal u ten laetsten niet ontmoeten,
Schoon u somtijds goet loon geniet,
‘t kan dit niet al versoeten.
7. Nu om dat zy ‘t huys quamen niet,
Als na verloop van weynig dagen,
Was Middelharnis vol verdriet,
Vol zwarigheid en klagen.
8. De Vrouywen schreyden om haer Mans
Een yegelijk die was vol schromen,
Om dat er scheen te zijn geen kans,
Dat zy weer zouden komen.
9. Maer God op wiens hulp en bystand
Dat wy altijd moeten betrouwen,
Die heeft haer weer gebragt te Land,
Al te samen behouwen.
10. Behalven desen Man alleen,
Het gene dat is te betreuren,
En hadden ook veel scha geleen,
Gelijk wel kan gebeuren.
11. Met groote blijdschap en jolijt,
Sijn deze vier Schuyten ontfangen,
Heel Middelharnis was verblijd,
Om haer met groot verlangen.
12. Ia wild in daed en niet in schijn,
Hier in vrolijk en dankbaer wesen,
| |
[pagina 90]
| |
Dewijl dat deze Lieden zijn,
Als van de dood verresen.
13. Hoe meenig raekt ‘er in verdriet,
En door ‘t geweld der Zee verslonden,
Gelijk nog onlangs is geschiedt,
En men wel heeft bevonden.
14. Om dat drie Schuiten hier van daen,
Binnen twee Iaren zijn gebleven,
En al het Volk in Zee vergaen,
Daer lieten zy haer leven
15. Dus Zeeman pleegt voorzigtigheid
En wilt altijd op God betrouwen,
Die wensch is dat u staeg geleyt,
Als gy de zee gaet bouwen.
leert Sterve |
|