Een nieuw liedt-boekje, genaamt het dubbelt Emausje, bestaende in eenige nieuwe liedekens
(1742)–Tannetge Kornelis Blok–
Auteursrechtvrij
[pagina 70]
| |
Op de Wijse: Den Meyboom triumphant.Wat ziet men nu ter tijd,
Al veelderhande quaet:
‘t Schijnd of men als om strijt
Een ander vooren gaet,
de wereld die verleyd,
Soo menig menschen kind door haer bedriegelijkheid,
Maekt hy haer soo verblint.
2. ‘t Schijnd of zy ons belooft,
Veel welvaer en geluk,
Waer van zy ons beroofd?
En brengt ‘er veel in druk:
Want ’s werelds dienaers loon,
En is maer druk en pijn
Al schijnd zy nog so schoon
En heerlijk te sijn.
3. ‘t Is beter dat de Ieugt,
de wereld dan versaekt,
En door opregte deugt,
Haer tot Gods vrienden maekt:
Want die de wereld diend:
Weten wy voor gewis,
dat wel des werelds vriend
Maer Godes vyand is.
4. En Godt Vyanden al,
Sullen komen in nood,
In een swaer ongeval,
‘t Welk is de tweede dood:
En zullen van ‘t aenschijn,
des Heeren heerlijkheid:
Geheel verstooten zijn
Tot in der eeuwigheid.
5. Maer die den Heere vreest,
die zullen tot een loon,
Gaen in des Bruilofts-Feest
Al in den hemels Throon,
Een vollen herten wensch,
Een vrede zonder twist,
Veel meer als eenig mensch
Hier op der aerden wist.
6. Wie zou dan nu voortaen,
des werelds ydelheid,
Veel liever niet versmaen,
En maken hem bereyd,
Te doen na Gods gebod,
Sijn gantsche levens tyd,
Waar toe dat gy ô Godt,
ons troost en hulpe zijt.
7. Send ons onderstand,
dog uw’ heyligen Geest:
ons tot een Leydsman; want
Dan zyn wy niet bevreest;
voor eenig on
| |
[pagina 71]
| |
geval, dat veeltijds werd beschroomt,
En in dit jammerdal,
Ons zwakheid overkoomt.
8. Dat men na uw’ bevel,
den tijd besteden mag,
In plaets van ydel spel,
Gelijk de Ionkheid plag,
Met lesen uwer wet,
Of spreken van woord,
En alzoo onbelet,
Staeg gaen in deugden voort.
9. Geleyt ons dog ô Heer!
Al op dien eygen padt,
Dat wy tot dit verfeer,
Raek in u vreugde Stadt,
Al waer men altijd zinkt
Een nieuw en vrolijk Lied,
Ia als de Zonne blinkt,
En eeuwig heyl geniet.
Leert Sterve. |
|