Een nieuw liedt-boekje, genaamt het dubbelt Emausje, bestaende in eenige nieuwe liedekens

Avondt Gezang.

Op de Wijse, Ik groet u maget reyne.

Den dag die is verstreken,
Den donker nagt komt aen,
De Son is weg geweken,
Uyt ons gezigt gegaen,
Een yder is genegen,
Tot ruste van den nagt,
Om door des Heeren zegen,
Te krygen nieuwe kragt.

[p. 57]

 

2. Dog eer wy ons leden,

 

Leggen te slapen sagt

 

dient God te sijn gebeden

 

Dat hy voor ons de Wagt,

 

Wil houden seer bekwame:

 

dese nagt en voortaan,

 

Dus laet ons zijnen Name:

 

Ootmoedig roepen aen.

 

3. O Heere der heyrscharen,

 

Die onze zwakheid kent,

 

dog een van u dienaren:

 

Ons te bewaren send,

 

Door u goedheyd gepresen,

 

Op dat wy desen nagt

 

Onbeschroomt mogen wesen,

 

Door soo getrouw een wagt.

 

4. Wilt ons o Heer vergeven,

 

ons sonden kleyn en groot,

 

die wy hebben bedreven,

 

door ons boosheden snoot,

 

Want gy O Heere goedig,

 

Zyt gelyk David seyt

 

Barmhertig en lankmoedig,

 

Vol goedertierentheid.

 

5. Wild ons dog Heren behoeden,

 

Door u Godlijke kragt,

 

Door al des Zatans woeden,

 

die dog by dag en nagt,

 

ons zielen soekt te bringen,

 

In ‘t eeuwige verdriet,

 

ô Heer wild hem bedwingen,

 

Zoo dat hy van ons vliet.

 

6. Wild ook Heere bewaren,

 

Alle menschen gemeyn,

 

Door allerley bezwaren,

 

Rijk, arm groot en kleyn,

 

Maer dat wy mogen wesen,

 

Te water en te land,

 

God Israels gepresen,

 

Bewaerd haer in u hand.

 

7. Bewaard en zegend Heere,

 

Met wijsheid en verstand,

 

Zo alle die regeeren,

 

de saken van ons Land,

 

op dat wy altijd wesen,

 

In soo gewensten staet,

 

daer in wy sonder vreesen,

 

Gerust te slapen gaet.

 

8. Gewis een grooten zegen,

 

Een onbegrepen schat,

 

Is ons van God verkregen,

 

Nu wy genieten dat,

 

daer zoo veel vrome Menschen,

 

Met harden vol verdriet,

[p. 58]

 

Wel eer om gingen wenschen,

 

Dat is nu geschied

 

o Bewaer dog ons Landen,

 

Ook Heere door u magt,

 

Van buyten voor vyanden,

 

Van binnen voor tweedragt:

 

Op dat een yeder leve,

 

Gerust stille en zoet,

 

En u dankbaerheid geve,

 

Voor al dit groote goet

 

10. Op dit betrouwen Heere,

 

Zullen dan na de rust te gaen,

 

Myn vrienden al te zame,

 

Die hebt tot slapen lust,

 

‘k Wensch u een zeer bequame

 

Goe nagt, en goede rust.

Leert Sterve.