Media vita

[p. 12]

Bezinning

De bekende huizen, de bekende
Menschen, en dit leven, dat vergaat
In de spinsels van het zóó gewende,
Dat ik 't niet meer haat.

Tot die altijd mindere oogenblikken,
Dat de slaap dunt en mijn oogen schier
Opengaan in een verbijsterd schrikken:
Waarom ben ik hier?

Hier of elders, 't is hetzelfde leven,
Want hetzelfde hart dat, ondermijnd
Door een onverzoenlijk tegenstreven,
Aan zichzelf verkwijnt.