De brieven van J.C. Bloem aan Aart van der Leeuw

43

31 Mei '16

Monster

Beste Aart

Hartelijk dank voor je gelukwenschen met mijn examen. Je begrijpt, hoe geweldig blij ik ben, er nu definitief van af te zijn, daargelaten dan de promotie, die evenwel nauwelijks in rekening komt, wat betreft de beroerdigheid. 't Spijt me alleen, dat het niet meer voor de vacantie zal gaan, ik had het wel zoo prettig gevonden, er heelemaal van af te zijn en wel zoo gauw mogelijk.

Uit je korte en eenigszins koele briefkaart leidde ik af, dat je eenigszins gepiqueerd op mij bent, vermoedelijk omdat ik in zoo lang niets van mij liet hooren. De hoofdreden was, dat ik meende, dat ik den laatsten brief had geschreven en dus eigenlijk steeds op een brief van jou wachtte. Verder natuurlijk de gewone drukten en onaangenaamheden o.a. examinale. Maar ik kan me haast niet voorstellen, dat je daar iets achter zoudt zoeken: je weet toch veel te goed, hoe geweldig veel ik voor je voel. Schrijf mij dus maar gauw eens terug, om dit misverstand uit de wereld te helpen. Ik heb zoo ongelooflijk veel felicitaties gehad, dat ik er nog steeds niet door ben. Ik heb op 't oogenblik trouwens haast geen tijd om te schrijven, en moet gewoonweg ieder vrij oogenblikje uitbuiten. Ik ben n.l. sinds ruim een week gelogeerd te Monster, bij een vriend van mij, die tijdelijk off. v. gezondheid is, een invitatie, die al geweldig lang in de pen was.¹⁸⁸ Ik tref het prachtig met het weer, het Westland is heel aardig, en de officieren, speciaal de reserve-officieren, waar we mee eten zijn allen buitengewoon geschikte lui. Ik zou eerst voor een paar dagen zijn gekomen, maar ben er nu al langer dan een week, en kan maar steeds niet wegkomen. Ik zal jou, die mij kent, de reden niet behoeven te vertellen. Er zijn hier verscheidene knappe tuindersdochters en - 't is natuurlijk weer mis met me. Ik denk, dat ik op mijn 80ste jaar nog even gek ben als nu (net als Goethe, tusschen 2 haakjes). 't Is een geweldig knap meisje van een

188 Bedoeld is James van Oven, die tijdelijk bataljonsarts was van het eerste Regiment Jagers.

[p. 101]

jaar of 17. Door de week draagt ze haar haar nog in een dikke vlecht maar Zondags opgestoken, juist die heerlijke leeftijd tusschen 2 leeftijden in. En zulke oogen heb je nooit gezien. Een groot nadeel: ze is Roomsch. En ik vrees, dat ik de manhaftigheid van je held uit ‘Geboortestad’ zal missen.¹⁸⁹

- Nu, schrijf eens gauw, hoe jij en Toos en Joh het maken. Ik kom trouwens zeker gauw eens aan, als 't jelui schikt, 't zij op den terugweg, 't zij een dagje van hieruit. Heel veel hartelijks voor jelui drieën van

je vriend

Jacques

p. adr. James van Oven

Bataljonsarts I.R [egiment] J [agers]

189 In de novelle Geboortestad beeldt de ik-verteller zich in dat hij in vroegere eeuwen leeft. Hij moet dan een keuze maken tussen het rooms geloof aannemen en zo - via een aanzienlijk huwelijk - een hoge positie verwerven òf zijn geloof en dichterschap trouw blijven en dit met de dood bekopen; in zijn verbeelding kiest hij vol overtuiging voor het laatste.