Verzamelde stilte

[p. 137]

[Verzegeld werd]

Verzegeld werd
mijn nacht van liefde,
bebloed door lippen
die ik nimmer vind.

Nu windt mijn hart
zich lege winden
om het nooit verkregen kind.

De nacht heeft zich
verweerd, beschermend
mij van u beroofd.

Slechts zie ik nu
dat eeuwig kermen
cirkelend
dalen op mijn hoofd.