levert een gevecht, dat hij ten slotte moet verliezen, doch meestal is hij bij machte de beslissing te verschuiven en hij leeft in de wetenschap, dat hij zelden geheel ontwapend wordt.
In dit geval, Vincent, was onze strijd zeer zwaar: een bewonderenswaardige geest werd geknakt op een ogenblik, dat het nog niet nodig was, speels bijna, door een onzichtbare macht, een vale hand, die een kostelijk document achteloos verkreukelt. Ik kon het niet aanzien en vond een tijdelijke oplossing, een schijnoplossing, ten koste van onze vriendschap. Hoe dikwijls heb ik in de laatste maanden, in de maanden vóór je ons huis ging vermijden, gewenst, dat je een vreemde, een patiënt was geweest. Na elk gesprek, waarin je, mijn beste vriend, een nauw onderdrukte, sarcastische opmerking omtrent mijn medische kennis en zelfs mijn goede trouw vlocht, na elke angstige, niet-begrijpende blik van Mildred, die zozeer haar best deed ons weer bij elkaar te brengen, had ik de neiging je alles uit te leggen. Ik mocht het niet doen, de marteling was voor jou groot genoeg geweest en het enige wat ik je kon verstrekken was een vreedzaam sterfbed. Wij waren niet bij je, wij tweeën, je beste vrienden, wij mochten niet bij je zijn en het is goed zo, want ik had je laatste ogenblikken, waarin wellicht het besef van de waarheid tot je door-
Auteursrecht onbekend