Mengelpoezy. Deel 3

[p. 107]

Psalm VI.

De Psalmist, in diepe droefheid, bidt om erbarming (2-4), en, in doodgevaer, om redding (5-8). Hoop op verhooring, triomf op zyne vyanden (9-11).

.......................
Jehova, in uw toorn, och! straf my niet,

Noch kastyd my als ge in uw gramschap schiet.

Erbarm u myner, van zwakheid gebogen;

Genees my, want myn gebeente is bewogen.

Myn ziel is bekommerd en bang;

Maer gy, Jehova, hoe lang?...

Wend u tot my, myn God, myn hoede;

Red my, Jehova, gy Magtige en Goede!

Want de dooden gedenken u toch niet,

Of ryst uit het graf uw huldelied?

'k Voel van zuchten een diep vermoeijen,

'k Zwem in myn tranen, 's nachts aen 't vloeijen,

Tranen die myn bed besproeijen.

't Lyden verdooft myn oogenglans,

Tusschen myn vyanden smelt ik gansch.

Weg, misdadigers, wykt van my henen!

Want Jehova verhoort myn stenen.

Tot God ryst myn stem nooit vruchteloos,

God verhoort myn gebed altoos.

Schande en verbazing mynen benyderen!

Dat zy beschaemd zich haestig verwyderen!