Mengelpoezy. Deel 3 (1863)

Mengelpoezy. Deel 3

(1863)–Francis Jozef Blieck– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 72]
Nagedachten, Sluitende het verhael Feesten welke te Iseghem hebben plaets gehad ter gelegenheid van het in bezit nemen door Mynheer den Baron en Mevrouw de Barones Gillès-De Pelichy, van hun voorouderlyk buitengoed, Het Blauwhuis, in Bloeimand 1845. Neen, Iseghem, die orde aen vryheid weet te paren, Was den hervormingsgeest, die burgten en altaren Verwyst, nooit toegedaen. En wat de apostlen der gelykheid al vermogten, Nog ziet het de edelliên, God dank! voor geen gedrogten En menschen-eters aen. En wie, wie heeft gelyk? Afgunstige onbedachten, Die in de maetschappy een effen vlak betrachten, Naluer onmogelyk; Die al wat schittrend is, eerwaerdig en verheven, Bespringen met de byl, opdat het neêrgedreven, Verschopt zy in het slyk? Of zy die vlytig, braef, de eenvoudigheid bewaren, En ver van opwaerts met een nydig oog te staren, Omhoog met eerbied zien; Die dus van hooger stand de liefde tot zich trekken, En wederzyds vermaek, geluk en vrede wekken, En 't beste voorbeeld biên?
[pagina 73]
Eer, eer aen Iseghem! die de ingebeelde weteren, Van oppervolksgezag en maetschaplyk verbeteren Dolzinnig rammlen laet; Die, vreemd aen de ydelheid van leer- en lettertwisten, Getrouw blyft aen zyn pligt van handelaer en christen, Tot nut van kerk en staet. Hervormers, hebt gy voor een beter samenleven, Geeft vleugels aen het volk om waerdig op te streven, Maer vloekt geen hooger rang. Gy, Grooten, leent de hand aen dezen zet naer boven; Zendt goedheid, nut en troost uit uwe omwalde hoven; Geen hoovaerdy en dwang. Eer, eer aen 't edel huis dat, sedert lange tyden, Sieraed van onze stad, haer viert in haer verblyden En opbeurt in haer smart, Weldadig niet alleen, maer mild in vreugdbedryvenGa naar voetnoot(1) Waervan het nagenot den burger zoet zal blyven In 't diep erkentlyk hart. Eer aen den Edelman die, in 't bezit getreden Van dit gezegend huis, het feestelyk verleden Vernieuwd heeft met een pracht, Die blinkt gelyk de auroor op sterren die verdonkeren, En roemvenvekkend op de wakkre stad zal flonkeren Zoo lang men grootheid acht.	voetnoot(1) De kasteelfeesten door den heer Vanhuerne gegeven in de jaren 1825, 1826 en 1827.

Vorige Volgende