Parijsche verzen

[p. 100]

Ik ging eens om een broodje.

Ik ging eens om een broodje,
de bakker was niet thuis,
en toen de bakker niet thuis was,
ging ik maar weer naar huis.

Ik ging eens naar de menschen
en sprak ze allen aan,
al ken ik vele talen,
geen mensch heeft mij verstaan.

Ik ging naar alle deuren,
waar 't venster was verlicht,
zoo hard kon ik niet kloppen,
of elke deur bleef dicht.

Ik ging eens naar een kamer,
waar ik me welkom wist,
de deur bleef afgesloten,
ik had me dus vergist.

Ik ging naar alle boeken
en vroeg ze alle raad,
maar geen dat mij kon zeggen,
wat niet geschreven staat.

[p. 101]

 

Ik ben toch eens geboren

 

en ga dus ook eens dood,

 

zoolang ik nog moet leven,

 

ga ik maar steeds om brood.

 

 

 

Is de poort open?