Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CCCCXXXVII. Hoofd-stuk. Scordium, Water-look.

DE Scordium heeft veele struikjes, die uit een geveselde wortel qualyk een voet hoog opschieten, alhoewel sy na de aarde hellen: sy zyn gehoekt en vierkantig, en in verscheide knoopjes gedeelt. Uit yder knoopjen spruiten twee over malkanderen staande blaadjes, zynde lang-rond, aan de kanten rontom gekartelt ofte gesaagt: dit gansche gewas is grysagtig, sagt, ruig, ofte wollig, en na den look riekende. Uit yder schoot der blaadjes komen een, twee ofte meer kleene, roodagtige bloemtjes, van maaksel als de doove netelen, maar kleender.

[p. 537]

Het plant zig voort met de wortel, alhoewel het mede door saad kan gesaaid werden. Het bloeid in de Somer. Het wast in de duin-valeijen en vogtige plaatsen: en werd in de Kruid-meesters tuinen onderhouden tot de Genees-konst.

De reuk als look, en de scherpe smaak toonen dat het fyn van deelen is. Innerlyk gebruikt doet het sweeten, en is een tegengift, waar van men de kooksels kan drinken: ofte van het selvige ofte van het sap een extract maken; d'andere bereidselen hebben so veel niet om het lyf: om syn sweet-dryvende daarom gebruikt men het in quaadaardige koorsen en pest: als mede in verstoptheid van lever, milt, longe, enz. alsoo het de slym vloeibaar maakt, en verdunt: daarom dient het mede om de stonden te verwekken.