Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

XXXVIII. Hoofd-stuk. Anthora, ofte Antiphthora.

DE Anthora mag om zyne gelykenisse gevoegelyk onder de soorten van de blauw-gebloemde Wolfswortel getelt werden, maar is lager van gewasch en kleinder. Hare stam is gemeenlyk ruim een span of anderhalf hoog. De bloemen komen mede boven aan agt of tien in getal, bleek geel. Voorts zyn bladen, bloemen en zaad de Napellus, ofte Wolfswortel, seer gelyk. De wortel bestaat uit langwerpige, buiten geele en van binnen witte bolletjes, die onder aan mede eenige veselen hebben.

Men vind het hier alleen in de kruid-beminnaars Hoven: anders wast het in Savoyen en Switzerland, op de Alpes bergen. Het bloeyd in de Somer: en werd van zaad en ook van de wortelen

[p. 68]

voortgeteelt: dog van zaad duurt het wel wat langer.

De wortel is bitter; twintig ofte dertig grein daar van in gegeven, maakt eenige afgangen, en dood de wormen. Onder Pappen met de bladen en bloemen gemengt, doet de geswellen rypen, en trekt de splinters uit. Men agt het seer goed tegens allerlei fenyn, en daarom by de Grieken Antiphthora genaamt, dat is, een plant, die tegens het verderf is.