Zes versjes

[p. 6]

5. Een treurig geval.

In 't wit - te han-sop - je Ziet
Hen - kle, m'n pop - je,
Er 's mer-gens zoo fleu - rig en snoe - pe - rig uit,
Maar baad ik mijn schat - je,
In 't lauw-war-me bad - je,
Dan is hij nog leu - ker, die ee - lij- ke guit.

Ik wasch hem z'n hand - jes,
En poets er z'n tand - jes,
Pre - cies zoo-als man - tje 't met mij heeft ge-daan;
Dan kam ik z'n pruik - je,
En vul ik z'n bulk - je
Met lek - ke - re pap, ja, dat staat hem wel aan.

Ik ken een ma-maa - tje,
't Is eer - lijk geen praat - je,
Dat 's mor-gens haar pop - je ge - woon - weg ver - gat,
Ja, ja, 't is geen pret - je,
De pop bleef in 't bed - je
En heeft ook in da - gen geen e - ten ge-had.