Van goeden morgen tot slaap wel

[p. 10]

[p. 11]

Bij Mama.

Daar slaat de groote torenklok,

't Is tijd om uit te gaan,

Juf haalt de hoeden uit de kast

En trekt haar mantel aan.

Maar vóór ze allebei met juf

Een wandeling gaan doen,

Krijgt maatje van haar tweetal eerst

Een dikken morgenzoen.

Broer neemt zijn houten hoepel mee

En Mien haar kaatsebal,

Daar komen ze de kamer in,

Mamaatje wacht hen al.

Ze vraagt, of juf soms over Mien

Te klagen heeft gehad,

En of van morgen kleine broer

Weer huilde in zijn bad.

‘Nee, het is alles best gegaan,’

Zegt juf nu met een lach,

En daarop kust mama heel blij

Haar kleintjes goeden dag.