De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 14

[p. 333]

[Troost in tranen.]^*

ô Laat my toch in vrede mijmeren,

Betwist my die voldoening niet:

't Is al de troost van oude rijmeren,

Wanneer de traan aan 't oog ontschiet.

Stort in naargeestige oogenblikken

My soms een stormbui op het hart,

Laat, laat dit voorrecht my verkwikken:

't Geeft zachte kalmte by de smart.

Het hart vertrouwlijk uit te storten

Geeft lucht aan 't overstelpt gemoed,

En 't is der rampen duur verkorten,

Wanneer het aan zijn wonden bloedt.

Ja, laat my, laat my dat genoegen

Terwijl de knel der kommer prangt:

Mijn' God naby in 't eenzaam zwoegen,

Is alles wat mijn ziel verlangt.

1827.

* Nalezingen II, 153.