De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 14

't Aardsche wenschen.^*

Wat wenschlijk zij, dit meenen wy te voelen;

Wat goed, wat nuttig is, weet onze God alleen.

Wat wil dat zwoegen dan, dat ijdel witbedoelen?

Bereikt ge 't ooit, ô mensch, het zijn rampzaligheên.

Genoegen... is er dat? - Ja wilde wareldvreugde,

En dronkenschap van weelde en onbezonnen drift;

Maar 't geen U thands het hart als heilzaam zoet verheugde,

Beklaagt ge morgen als vergift.

Ach, wensch niet, sterveling! Leer God uw lot bevelen:

Zoek rust voor 't rustloos hart dat in uw boezem zwoegt.

Hy zal U niet alleen met aardsche haaf bedeelen,

Maar wat voor de eeuwigheid vernoegt.

* Schemerschijn, 128.

[p. 325]

 

Ja, 't heil van heden, zal op morgen jammer blijken;

 

Wat de ochtend smartlijk was, is de avond zielsgenot;

 

't Verlies van 't schijngoed, is verrijken;

 

't Ontzinken aan het aardsche is naadring tot zijn God.

 

 

 

1827.