De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 13

[p. 364]

Tyranny.
Aan de misleide Volken.^*

Gelooft gy dat een Vorst zijn Volk ooit haat,

Zijn Vaderhart niet voor zijn kinders slaat,

Zijn boezem voor hun welzijn niet zou hijgen?

Neen, maar een stoet van slaven zonder eer

Bekruipt zijn throon, en, trotscher dan hun Heer,

Beletten zy 's Volks wenschen op te stijgen.

Zy zijn 't, wier voet het Volk op 't harte treedt,

Wier lage ziel de spot drijft met uw leed,

Die met uw roof zich by 't verdrukken mesten;

Wier stoet den Vorst met d'ijzren muur omsluit,

Waarop uw klacht als op een steenrots stuit,

En die de lucht van 't koningshof verpesten.

Doch, waar gy-zelf dien scheidsmuur hebt gesticht,

Om 't droomgerel van macht met evenwicht,

Bedrogen Volk, wat hebt ge daar te klagen?

Wat, zoo uw beê, uw welvaart, wordt veracht,

Beschuldigt gy de ontwrichte Koningsmacht,

Als of Hy u geen liefde toe zou dragen?

Ach, had Hy macht, zy beefden voor zijn stem;

Nu is uw beê, uw volksbeê, zonder klem! -

Niet Hem, maar u aanspraaklijk voor hun daden,

Is 't hun belang, dat op zijn naam gebiedt,

En wat Hy wenscht, wat Hy begeert, om niet;

En Vorst en Volk wordt wederzijds verraden.

* Krekelzangen II. 149.

[p. 365]

 

Ruimt weg dien dam, waar al uw hoop op strandt:

 

En breekt de boei van 't zuchtend vaderland:

 

Vertrouw uw heil geen dienaars maar een' Vader!

 

Hy, wien uw leed, gelijk een' Vader, smart,

 

Hy zie, beveel, met eigen oog en hart:

 

Zie daar en Rust en Voorspoeds eenige ader!

 

 

 

1822.