De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 13

Aan Adriana Elizabeth Schweickhardt,
Tot dankzegging voor het geschenk van een door haar gewerkte goudbeurs.^*

Was mijn cyther gulden snaren,

Was zy zilvren tonen rijk;

Groenden er nog lauwerblaâren

Om het hoofd van Bilderdijk

ô Hoe zou mijn hand u sieren

Met een glansrijk dichtfestoen,

Wat een Tempe van lauwrieren

Om uw schreden bloeien doen!

Hoe zou ik met de eêlste tonen

Dank bewijzen voor uw gift!

Hoe uw lieve lokken kronen

Ter voldoening aan mijn drift!

ô Hoe vlocht ik voor uw' schedel

Wat ooit lentezon bescheen,

Wat bevallig is en edel,

Tot een bloemkrans onder een!

* Nalezingen I, 61.

[p. 64]

 

Maar helaas! mijn snaren sprongen,

 

En mijn speeltuig ligt daar neêr.

 

'k Heb my eenmaal heesch gezongen,

 

En geen stem of adem meer.

 

Ach! wat, eenmaal weggevlogen,

 

Niet te rug te roepen is,

 

Staart men vruchtloos na met de oogen,

 

Blijft een eindeloos gemis.

 

 

 

Wil nogthands mijn' dank aanvaarden,

 

Schoon hy stram en kunstloos klinkt:

 

Ach! het fierst der vlugste paarden

 

Ziet den dag eens, dat het hinkt.

 

Eens zal ook dat oog verfletsen

 

(Wacht een zevenjaar vijf, zes!)

 

Dat nu harten weet te kwetsen, -

 

ô Verschoon de grijsheid des!

 

 

 

Doch hoe dank ik u naar waarde

 

Voor een gaaf zoo ongemeen;

 

Waar ge kunst en smaak in paarde

 

Met de trits bevalligheên!

 

Wat toch kan hy schooner vinden,

 

Die een Hollandsch hart bezit,

 

Dan Oranje te verbinden,

 

Nassaublaauw en Ridderwit!

 

 

 

Heerlijk straalt u 't blaauw uit de oogen,

 

(Daar Oranje uw hart vervult,)

 

Door geen wolkjen overtogen

 

En met blanke deugd gehuld!

 

Brandend vuur in 't plichtbetrachten,

 

Hagelblanke onnoozelheid,

 

Hemelaartige gedachten

 

Hebt ge er in ten toon gespreid!

[p. 65]

 

Zou ik ooit die gift aanschouwen

 

Lieve schoonheid, teedre Maagd!

 

Zonder 't voor uw beeld te houên,

 

Dat zy dus verdubbeld draagt?

 

Neen, ik zal haar steeds waardeeren,

 

Meer dan wat ze omvatten kan;

 

U, uwe inborst steeds vereeren, -

 

Ze is er my een afdruk van.