De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 9

(1858)–Willem Bilderdijk– rechtenstatus


Aan hare koninklijke hoogheid, mevrouwe de prinsesse Douariere van Oranje en Nassau, geboren Prinsesse van Pruissen, enz. enz. enz.Ga naar voetnoot* 'k Hief, Koninklijke Vrouw, toen alle stemmen smoorden, Den Vaderlandschen toon met vrijen boezem aan; Oranjes eerlied klonk aan Theems- en Okkerboorden; En 'k zong de hoop in 't hart by weemoeds bittren traan. Die dagen vloten heen van mergdoorfoltrend lijden; Zy namen op hun wiek mijn kracht en adem meê; En, die geheel zijn ziel aan Nassaus Huis mocht wijden, Hervindt zich-zelven niet, na 't doorgeworsteld wee. Van al den zwier ontbloot die eens mijn tonen sierde, Legt thands dit hart alleen zijn zuchten aan uw' voet,
[pagina 184]
En wien de Poëzy het jeugdig hoofd lauwrierde, Bezwijkt thands borst en taal by Feest- en zegengroet. Laat echter, laat die groet Uw Hoogheid niet mishagen, Daar 't zelfde hart in spreekt, dat nooit versmolt in rouw; Dat hart, Oranjes stam voor eeuwig opgedragen, En waar ons 't noodlot sleepte, onwankelbaar getrouw. Smaak, nu de gloriezon de wolken door mocht breken, Als Moeder, 't schittrend heil, uw Heldenziel bereid; En zoo 't betreurd Voorheen nog oogleên kan doen leken, De Toekomst delge 't uit, wat immer werd beschreid! Heel Neêrland, weêrgekeerd, en aan uw kniên gezegen, Aanbidt de Majesteit die Uw geslacht omhult; Europa juicht die Kroon, en Nassaus grootheid tegen; Mijn wenschen zijn verhoord, mijn profecy vervuld!	voetnoot* Nalezingen II, 81.