De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 1 (1856)

De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 1

(1856)–Willem Bilderdijk– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 164]
Eduard.Ga naar voetnoot* (Oud-Schotsche Romance.) eduards moeder. Hoe druipt uw degen zoo van bloed? Zeg, Eduard, mijn zoon! Hoe druipt uw degen zoo van bloed? En hoe zoo droef gemoed? - Ach! eduard. Ik stak mijn wakkren havik dood, ô Moeder, Moeder, ach! Ik stak mijn wakkren havik dood, En ben nu gants ontbloot. - Ach! de moeder. Uws haviks bloed had nooit die kleur, ô Eduard, mijn zoon! Uws haviks bloed had nooit die kleur, Die ik aan 't zwaard bespeur. - Ach! eduard. Ik heb mijn rijpaard omgebracht, ô Moeder, Moeder, ach! Ik heb mijn rijpaard omgebracht, Dat bruin zoo hoog geacht. - Ach! de moeder. Het paard was oud, gy hebt er meer, ô Eduard, mijn zoon! Het paard was oud, gy hebt er meer: Dit doet uw hart geen zeer. - Ach!
[pagina 165]
eduard. Ik heb mijns vaders bloed gestort, ô Moeder, Moeder, ach! Ik heb mijns vaders bloed gestort: En dat is 't, wat my schort! - Ach! de moeder. En hoe dat gruwelstuk geboet? ô Eduard, mijn zoon! En hoe dat gruwelstuk geboet? ô! Zeg my wat gy doet! - Ach! eduard. Ik zet my in de gindsche boot, ô Moeder, Moeder, ach! Ik zet my in de gindsche boot, En zoek op zee de dood. - Ach! de moeder. En wat dan met uw Slot verricht? ô Eduard, mijn zoon! En wat dan met uw Slot verricht? Dat heerelijk gesticht! - Ach! eduard. Dat moog vergaan van ouderdom! ô Moeder, Moeder, ach! Dat moog vergaan van ouderdom! Ik zie het nooit weêrom. - Ach de moeder. En wat laat ge aan uw vrouw en kind? ô Eduard, mijn zoon! En wat laat ge aan uw vrouw en kind Als ge u op zee bevindt? - Ach!
[pagina 166]
eduard. Laat die gaan beedlen om hun brood! ô Moeder, Moeder, ach! Laat die gaan beedlen om hun brood; De wareld is zoo groot! - Ach! de moeder. En wat laat ge aan uw Moeder dan, Ach, Eduard, mijn zoon! En wat laat ge aan uw Moeder dan, Dat haar vertroosten kan? - Ach! eduard. Haar kneuz' mijn helsche vloek den kop! Die Moeder! Moeder, ach! Haar kneuz' mijn helsche vloek den kop! Zoo voedde zy my op! - Ach! 1797.	voetnoot* Mengelpoëzy II, 178.

Vorige Volgende