Avondschemering

[p. 103]

In een Vriendenrol.

Wat ruimt ge een bladzijde in aan deze onzeekre vingeren,

Verkrimpende en verstijfd by 't slaaprig stilstaand bloed.

Eens mochten ze op 't papier, ja, stoute trekken slingeren;

Maar kracht en zwier verging met jeugd en levensgloed.

Doch moet een letter schrifts u aan een hart herinneren

Dat tot zijn laatsten snik voor waarheid kloppen moet,

Ontfang gy in den kring van deugd- en Godsdienstminneren,

Mijn vriend, een blijk van zucht, in dezen stervensgroet!

1828.

Ex tempore.