Avondschemering

[p. 34]

In een dikken vriendenrol.

In zulk een dikken Rol me een plaatsjen in te ruimen,

Is zeker my veel eer:

Doch waartoe by den lof van zoo veel ganzenpluimen

Voor u een streekjen meer?

Och 't klatert hier alreeds van zoo veel lauwerblaâren

In plechtig windgeruisch;

Ge moogt u-zelv' 't papier, en my de moeite sparen,

Laat d'ouden Paai maar t'huis.

Hier staat zoo 'n menigte van wijdberoemde namen

Doorstraald van 't nieuwe licht;

Die zouden zich te zeer om d'armen sukkel schamen,

Nog duister van gezicht.

En ik, indien ik 't u naar waarheid moet belijden,

Vond me onder zulke maats,

Als vreemdling, onbekend met deze Modetijden,

Ook gants niet op mijn plaats.

‘Een Heilwensch evenwel!’ - Dien wil ik gaarne geven,

Dien schenk ik gul en blij:

Meer wijsheid schenke u God voor dit en beter leven
Dan in de hoofden schuilt van heel dees vriendenrij,

En nog de helft daar by!

1827.