De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 3

[p. 437]

De aalmoes.^*

Ach, Moeder, had ik nu maar geld!’ -

‘Mijn kind, wat woudt gy dan?’ -

‘Ja, 'k heb nog eene gouden duit!
Die werp ik gaauw het venster uit,

Daar gaat een arme man!’ -

‘Wat zou dat baten, jonge-lief.

Als de arme die niet vindt?

Gy wierpt uw penning wel op straat,
Maar, voor dien Grijzaart zonder baat:

Die arme man is blind.’

‘Wat zou dat baten, jonge-lief!

Uw aalmoes deed hem pijn;

En zou, hoe wel uw hart het meen',
Wegkantlend onder slijk en steen,

Hem toch geen weldaad zijn!’ -

Hier schoot mijn Zoontj' een traan in 't oog,

Zijn hartjen was bekneld!

Hy wischt hem sluikswijs af, dien traan:
‘'k Wil, (roept hy) zelf beneden gaan,

En brengen hem het geld!’ -

‘Ga Engel, breng het, voeg er by

Dit troostwoord voor zijn smart:

God mag 't u zeegnen, goede man!
En denk aan God, die zeegnen kan;

Maar met een needrig hart!’ -

* Poëzy (van Mr. w.b.) I, 111.

[p. 438]

 

Fluks hupte 't zacht aandoenlijk kind,

 

Naar d' armen Grijzaart toe.

 

‘Mijn Zoon, 't is weinig of men geeft:

 

God, die voor alles zorgt, wat leeft,

 

Zal eenmaal vragen hoe?’

 

 

 

1803.