Seer scoon ende suyver boeck, verclarende die mogentheyt Gods, ende Christus ghenade, over die sondighe menschen

[p. 193]

Refereyn.

O Vader van alle redelijcke gheesten
Moghende schepper / van alle creaturen
Enghelen / menschen / voghelen / dieren / beesten
Al dat hem op dlant / oft in zeer mach rueren
Heeft van u dwesen / maer door dminlijc berueren
Hebt ghy den mensch ghemaect / uus beelts gelicke
Al hadt hy u veracht / door zijn quade cueren
Ghy quaemt als mensch / de doot besueren
Om den mensch te openen / zijns vaders rijcke
Dit denckende / bidde ick / arm mensch van slijcke
Die my grootelijck hebbe / teghen u ontgaen
Merct in my u beelde / op dat aen my blijcke
U groote ghenade / slaet my geen swijcke
Laet u bitter doot voor mijn sonden staen
Als ghy de hant hebt / gheheven om slaen
Laet vallen de roeye / uut uwer ghenaden
Al heb ick u veracht en den vyant ontfaen
Heere en wilt u beelde doch niet versmaden.

Sout ghy u schaepken dat ghy hebt ghesocht
Met soe grooten arbeyt / laten gaen verloren
Het ghene dat ghy soe diere hebt ghecocht
En u selven voor hebt / ghegheven te voren
Sout ghy dat vernielen in uwen toren?
En eeuwelijck verwerpen van uwen aenschijne?
Neen heere ghy hebt my te sere vercoren
Want ghy zijt voor my een mensch gheboren
En hebt voldaen voor alle de pijne
Die ick verdient hebbe / dus stelle ick mijne
Hope in u dat ghy my sult vergheven
Mijn misdaet / en my ontfermen ten fijne
U dierbaer bloet / is mijn medecijne
U lijden mijn blijschap / u doot mijn leven
Dus wil ic met betrouwen vast aen u cleven
Al vinde ick my met sonden beladen
Ic segge want u genade gaet boven schreven
Heere en wilt u hantwerck / doch niet versmaden.

[p. 194]

 

Heere ben ick niet dmaecsel uwer handen?

 

Dus thoont aen my u vaderlijcke trouwe

 

Ben ick gheloopen den vyant in zijn tanden?

 

Nae u ghebodt niet gheleeft als ick souwe

 

Lijdt met mijnder crancheyt / want ic wel wouwe

 

Al ben ick quaet / dat ick waer betere

 

Ick schaem my als ic mijn sonden aenschouwe

 

Och hoe ickse bedecke berghe oft vouwe

 

Ick weet wel ghy zijt mijnder wercken metere

 

Sijnse in hoecxkens geschiet / jae noch secretere

 

Want u oogen / diepste der herten doorgronden

 

Waer blijve ick dan arme sondighe sletere

 

Ick bidde u Heere ontbint de vetere

 

Daer ick door / mijn boosheyt mede ben ghebonden

 

Ick werp my gheheel / in u bloedighe wonden

 

Te min can my de vyant / gheschaden

 

Al wert luttel Olijen in mijn Lamken vonden

 

Heere en wilt u hantwerck / doch niet versmaden.

 

 

 

Prince boven alle princen van machte

 

Voor uwen dingstoel ick neder kniele

 

Volcomen remis / ick van u verwachte

 

Al eest dat ick vol sonden criele

 

Weert dat ick inden gront der hellen viele

 

Dit ken ick Heere / maer ick heb gheappelleert

 

Voor den throon der genaden / dus verlost mijn siele

 

Uuten stricke / eerse de vyant verniele

 

Die nae mijn verdoemenisse seer laboreert

 

Mijn eyghen conscientie my accuseert

 

Dus en can ick nergens inne ghehopen

 

Dan in u ghenade / die verre triumpheert

 

Boven mijn sonden / dus heere my salveert

 

In u minnende herte / dat elcken staet open

 

Die willen waer nemen u vaderlijcke nopen

 

En doen en laten / nae u Godlijcke raden

 

Al is doude slange in mijn herte ghecropen

 

Heere en wilt u hantwerck / doch niet versmaden.