Seer scoon ende suyver boeck, verclarende die mogentheyt Gods, ende Christus ghenade, over die sondighe menschen

[p. 130]

Refereyn.

O Adams kinderen die becleet // zijt
Met Adams rocxken / en noch de wonden // draecht
Van tserpens beet / waer door ghy groot leet // lijt
Want al u leven is u bereet / strijt
Schriftuere vermaent u dit / Joots orconden // vraecht
Kinderen van Eva die in druck gebonden // claecht
Hoort Pauli trompet / om u te ontwecken // slaen
Den nacht is voorby / want nu ten stonden // daecht
Staet op uuten slaepe / die in sonden // laecht
De wapenen des lichts wilt haestelijc trecken // aen
Wercken der duysternissen die vol vlecken // staen
Werpt van u / want de comste des heeren // naeckt
Metten schilt des gheloofs / wilt u bedecken // saen
Wandelt voorsichtelijck / om duecht te vermeeren // waeckt
Doet aen Jesum Cristum / die naer u bekeeren // snaect
Comt verloren sone / rasch uuten vercken // stal
Ghy crijcht genade op dat ghijt met eeren // maeckt
Doet uut den ouden mensch met sijnen wercken // al.

Den ouden Adam verwerf ons Gods toren // straf
Door hem de doot / eerst inde werelt // quam
Maer doen God vader ons Christum te voren // gaf
Sant hy met hem der genaden tresoren // af
Den Eenhoren wert inder maget schoot // tam
Nemende ons schult op hem / tsoet minioot / lam
Ginc ons als zijn bruyt / aen tcruys verheven // trouwen
Om ons te verlossene / zijn bloet root swam
Waer door hy ons met machte uut svyants poot // nam
Om dat wy een nieu leven leven souwen
De sonden niet dienen / maer verdreven // schouwen
En den ouden mensch met hem aen tcruys // hechten
Tegen svleesch lusten / die ons doen sneven // wouwen
Tegen werelt vyant en sulc gespuys // vechten
Elck moet in hem alle sondich abuys // slechten
Want den wech des hemels is in sijn percken // smal
Dus wilt ghy ghenaempt zijn Gods trouwe huys // knechten
Doet uut den ouden mensch / met sijnen wercken // al.

[p. 131]

 

Den ouden mensche dats tvleesch soect meest // gelt

 

Wellust gemack / ter hoocheyt gheneghen // jaet

 

Den ouden mensch hem oock onghevreest / stelt

 

Contrarie God en eenpaerlijc den geest // quelt

 

Wilt den geest God dienen / tvleesch soect daer tegen // raet

 

Den ouden mensch / die Gods scherpe wegen // haet

 

Doet menighen door wellust in svyant net // springen

 

Maer nu versakende / svleesch oude plegen // quaet

 

Vernieut inden geest / ghy hebt vercregen // tsaet

 

Der beloeften / wilt nu nieu vruchten // vet // bringen

 

Den Heere een nieu liet wel gheset // singhen

 

U quade passien om te verwinnen // stilt

 

Den ouden mensch onder Christi nieu wet // dwingen

 

Merct hoe veel uwen naem en therte van binnen // schilt

 

Sijt totten armen uut al uwen vinnen // milt

 

Als vruchtbaer boomen inder heyliger kercken // dal

 

Eest dat ghy nu een nieu leven beginnen // wilt

 

Doet uut den ouden mensch / met sinen wercken //al.

 

 

 

Heeft den ouden mensch / door menich ongesticht // heyt

 

Uwen geest verleyt in wegen swaer // maer

 

Scheyt uut den doolwech / gaet so u dnieu licht // leyt

 

Te Bethleem daer Cristus als een jonc wicht // schreyt

 

Gods bermherticheyt verthoont haer openbaer // daer

 

Allen menschen / elck neemptse dit nieu jaer // waer

 

Dat ghy muecht werden / nieu creatueren // goet

 

In nieuheyt uus sins volcht Christum een paer // naer

 

Sijt in u conversatie exemplaer // claer

 

Want een luttel suerdeechs theel deech versueren // doet

 

Troost den bedructen / sterct uwer gebueren // moet

 

Bemint malcanderen wilt niemant buyten // stuyten

 

Dwater des berouts geen soe pueren // vloet

 

Doet uut uwer ooghen conduyten // spruyten

 

Vruchten des gheest laet vol viertuyten // spruyten

 

O minnaers der werelt / Venus clercken // mal

 

Die u vermaect met herpen Luyten // Fluyten

 

Doet uut den ouden mensch / met sinen wercken // al.

[p. 132]

 

Gaet voetsel uuter schriftueren acker lesen

 

Neerstich als tbieken / suycht uuter bloemen // tsoch

 

Niet meer brootdroncken / Gulsich oft lacker // wesen

 

Sober zijnde / int gebet zijt wacker // desen

 

Tijt der gratien wilt niet versoenen doch

 

Giericheyt laet onder u niet noemen noch

 

Gaet niet hooveerdelijck lancx der straten // prijcken

 

Wat wilt ghy u van tgheloove beroemen // och

 

Den mont der waerheyt sal u verdoemen // toch

 

Hebt ghy tgheloove int werck niet laten // blijcken

 

Wilt voor u overste / in beyden staten // wijcken

 

Laet u weerspannige quade voorleden // seden

 

Op dat ghy moecht in caritaten // rijcken

 

So laet u herten zijn besneden // heden

 

Wilt totten heere / in alle steden beden

 

Want een vierich gebet is eenen stercken // wal

 

Wilt ghy de sinnelijcheyt onder de reden // treden

 

Doet uut den ouden mensch / met zijnen wercken // al.

Besnijt u van tgene dat mocht behinderen // duecht
Versaect de werelt / en al haer ghier // woelen
Tot Gods dienst u als Gods kinderen // vuecht
Soeckt God op dat ghy zijn gramschap minderen // muecht
De levende fonteyne / graeft geen ondier poelen
Vliet onsuyverheyt / en laet sulc vier // coelen
Dus doende so mach gods sweert in schee // blijven
Inwendigen troost sult ghy hier // voelen
Neemt Jesum in u herte / gheen putertier // boelen
En wilt Gods wet in u int bree // schrijven
So int perijckel de schepen / in zee // drijven
Sijn wy hier als pelgrims arm verstooten // gaste
De vyant soude ons geerne ontwee // wrijven
Schietende / op ons zijn vierige clooten // vaste
Die wil verlost zijn van desen grooten // laste
Tvermaen der scriftueren / wel aenmercken // sal
Wilt ghy crijghen met Christi ghenooten // raste
Doet uut den ouden mensch / met zijnen wercken // al.