Handtboecxken der Christelycke gedichten

[fol. 56v]

Bruylofts-Liedt,

Stemme:
Lieve Dochters vol van jeuchden, &c.

EVen als de Scheepjes varen,

In het grondeloose Meer,
Holen sollen gins en we'er,
Op de woeste wilde baren,
Door veel Winden en tempeest,
Dat haer maker dick bevreest.

Zijn de Vryers te ghelijcken,

Die noch in de Zee verwoedt,
Dolen als een Schipjen doet,
Tot sy hare Seylen strijcken:
Tot sy comen op de Cust
Daer men van het woelen rust.

Maer ons Bruydegom verheven,

Comt nu op een goede Ree,
Met sijn Schipjen van de Zee,
Door een goeden Windt ghedreven,
Ter ghewenschter Haven in,
By sijn liefste Coningin.

Dit is Bruydegom de Haven,

Daer ghy langh hebt na ghewacht,
Daer ghy langh hebt na ghetracht:
Laet nu droefheyt zijn begraven:
Laet hier blijcken uwe Trou,
Maeckt hier vast het Kabel-tou.

En ghy, o Vrou-Bruyt gepresen,

Weest in desen uwen tijdt,
Met u Bruydegom verblijdt,
Wilt sijn quale we'er ghenesen,
Biedt hem wederom de handt,
Doet hem wederom bystant.

Wilt te samen dan vergaren,

Met een recht ghenegen min:
Met een hert, een ziel, een sin:
Weert nu alle woeste baren,
Van bedroefde water-tocht,
Dat u overcomen mocht.

[fol. 57r]

 

Ghy ghenoode wilt dan singhen,

 

Wenscht dees wel vereende twee

 

Veel gheluck, voorspoet en vre'e:

 

Wilt van vreuchden hier ontspringen,

 

Roept nu met my overluyt:

 

Geluck Bruydegom en Vrou-Bruyt.