Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 4

[Roelof Agges Joncker]

JONCKER (Roelof Agges) was in December 1699 leeraar geworden bij de Doopsgezinde gemeente der Dantziger Oude-Vlamingen (een afdeeling der Oude-Vlamingen of Huiskoopers, zie: Hoekstra, Beginselen en leer der oude Doopsgezinden, blz. 191, en Blaupot ten Cate, Groningen, I, 100, 101) te Oldemarkt bij Giethoorn, welke gemeente zijn vader en grootvader ook reeds bediend hadden. Hij bleef hier werkzaam tot 1712 of 1713, toen hij beroepen werd naar Nieuwvliet of Cadzand (Zeeuwsch-Vlaanderen) en zich te Groede vestigde. Zoowel deze als zijn vorige gemeente had met geldgebrek te kampen, zoodat grootere gemeenten telkens met subsidie moesten bijspringen en op 7 Februari 1713 meldt Joncker aan een ambtgenoot te Vlissingen, dat hij van de Amsterdamsche gemeente een toezegging van f 50. - 's jaars voor zes jaren ontvangen heeft, ‘doch onder conditie soo lang ick hier bin en myn wel compoteer’. Joncker was namelijk aan den drank verslaafd, wat zijn schorsing in de bediening ten gevolge had. Hierover ontstonden moeilijkheden met zijn gemeente, die zich om raad wendde tot de broeders in Vlissingen, Middelburg en Aardenburg, ‘ten einde in rust en vrede te geraken met den gewezen leeraar R.A. Joncker, die nu eeni-

[p. 550]

gen tijd zoodanig een leven heeft gewandeld, ja dat niet betamelijk en was een broeder geheeten te worden’. Toch is hij weer in den dienst hersteld en gaat Amsterdam met subsidieeren voort, hoewel er in 1729 weer moeilijkheid ontstaat over den verkoop van een stuk land, naar aanleiding waarvan men hem zwaar beschuldigt. In 1730 is Joncker overleden, want den 2en April van dat jaar wordt dit door de gemeente aan Amsterdam medegedeeld, tegelijk met een verzoek, om haar van een nieuwen leeraar te voorzien.

Joncker heeft in druk gegeven: Mennoniste vrageboeck behelsende de twaalf artyckelen des geloofs in sodanigen order als deselve in de vergaderinge der doopsgesinden genaemt de Huyskopers geleert wort (Steenw. 1708) en een bundel, getiteld: Eenige psalmen des propheeten Davids. Op soodaenige wijsen als bij de Boeren en Zeeluy veel bekent zijn; nieuwelijcks in dicht gestelt (Steenw. 1709). Gelijk vóór en na hem geschied is, poogt hij aldus de geestelijke liederen bij het volk ingang te doen vinden, maar het blijft zonderling en klinkt banaal, als hij psalm XV laat zingen op de wijze van ‘een rijken graef in sijner bosschaetje’, of psalm XXX op: ‘daer waren drie jonge maegden’ en psalm XXXIII op die van ‘liefhebbers die de zee bemint’.

Litteratuur: V.d. Aa, Biogr. Wdb., i.v. (waar hij onjuist: Q.A. Joncker genoemd wordt). - Blaupot ten Cate, Groningen, I, 220. - Doopsgez. Bijdr., 1878, 12; 1889, 110, 111. - Inventaris Arch. Dpsgez. gem. te Amst., II, le afd., blz. 249-251, 318. - Cat. Dpsgez. Bibl., 292.