Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 3

[David van Henghel]

HENGHEL (David van), geboren te Utrecht den 7^en Juni 1717 was de jongste der elf kinderen uit het huwelijk van Mr. Carel v. Henghel, Ontvanger der Domeinen te Utrecht (zoon van Dan., broeder van Dav. v.H., beide pred. ald.) en Maria van Baarle, dochter van Mr. Jan v. Baarle, Raad in de Vroedschap. Na voorbereidend onderwijs in zijn vaderstad, werd hij student; twee jaren later zette hij zijne studiën aan de Leidsche Academie voort (ingeschr. ald. 15 Sept. 1735), waarna hij nog twee jaren te Utrecht studeerde (ingeschr. ald. in 't laatst van 1738).

In Maart en in Dec. 1739 verdedigde hij er twee theologische disputaties (zie hieronder). Intusschen was hij den 27^en Oct. van dit jaar bevorderd tot proponent door de Classis van Utrecht met een zeer loffelijk getuigschrift omtrent ‘zijn verheven geest’ en ‘ongemenen voorraat van geleertheit’. Van de drie gemeenten Huissen, Leiderdorp en Soest, die hem als predikant begeerden, koos hij de laatste; hij verbond zich aan haar den 27^en Nov. 1740 (m. Neh. I:11) na bevestiging door Ds. Jac. de Groot, pred. te Utrecht (m. 1 Kron. XXVIII:10). Hij nam van Soest den 12^en

[p. 700]

Nov. 1741 reeds afscheid (m. 2 Joh. I:8), om te vertrekken naar Zevenhuizen (Z.-H.), waar hij den 3^en Dec. d.a.v. bevestigd werd door Ds. L. Myseras, pred. te Bergschenhoek (m. Joh. XXI:15; intr. m. Hand. X:33-35). Na den 14^en Oct. 1742 het Avondmaal bediend en dankzegging gehouden te hebben werd hij in diezelfde week door koorts aangetast, waaraan hij den 30^en Oct. reeds overleed met de woorden: ‘Och Heere Jezus kom haastig; hoe vertoeft gij zoo lang?’ Hij was iemand, met vele gaven toegerust, en een bezield en geliefd predikant, van wien, ware hij niet zoo jong ontslapen, nog veel te verwachten was geweest.

Portretten zijn van hem niet bekend.

Van hem verscheen in druk:

Disputatio Theol.-Philol. ad Proverb. XXV:22. De prunis super caput inimici ponendis. Seu Qua quis hujusce phraseos sensus sit disquiritur. Pars posterior quam propitio numine sub Praes. Viri plur. Vener., ac Clar. D. Guil. ab Irhoven .... h.t. Rectoris Publ. Disq. submittit .... ad diem XI Martii..... Traj. ad Rh. MDCCXXXIX. 4^o. - Disputatio Hist.-Philol.-Theol. ad II Timoth. II:17, 18. Qua quaenam vere fuerit haeresis Hymenaei, et Phileti Dicentium resurrectionem iam factam esse, disquiritur. Quam propitio numine sub Praesidio Viri plur. Vener., ac Clariss. D. Guil. ab Irhoven .... Publ. Disquisitioni submittit .... Ad diem XIX Dec., .... Traj. ad. Rh. MDCCXXXIX. 4^o.

Litteratuur: Alb. Stud. L.B., k. 957. - Id. Rh.-Traj., k. 139. - Brans, Pred. Z.-Holl., bl. 93. - Boekz. Jrg. 1743a, blz. 72-81.