Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 3

[Jan Jacob Denier van der Gon]

GON (Jan Jacob Denier van der), geboren in 1791 te 's-Gravenhage, studeerde te Utrecht, waar hij den 21^en Januari 1807 als student werd ingeschreven. Den 4^en Juni 1811 tot proponent bevorderd, deed hij reeds den 20^en October, nog geen volle 20 jaar oud, intrede te Zoelen. Den 23^en Augustus 1814 te Naaldwijk beroepen, hield hij op 23 October zijn afscheidsrede te Zoelen en verbond zich den 13^en November d.a.v. aan zijn nieuwe gemeente. In 1836 mocht hij hier zijn, later uit-

[p. 302]

gegeven Leerrede bij de vervulling zijner Vijfentwintigjarige Evangeliebediening, over 2 Kor. 3:6^a, op 23 Oct. 1836 (Delft 1836) houden, maar werd spoedig daarna door een pijnlijke ziekte aangetast, waaraan hij den 4^en Februari 1838 overleed. Hij wordt geroemd als een ‘verlicht en scherpzinnig Godgeleerde, menschkundig en begaafd redenaar, werkzaam en waakzaam Herder.’ Zijn afbeelding in steendruk, naar C. de Cocq door H.J. Backer vervaardigd, ziet het licht.

Behalve genoemde leerrede gaf hij uit: Tweetal leerredenen bij het 3^e Eeuwgetijde der Hervorming ('s-Hage 1817); Zestal leerredenen (Amst. 1828); De stem van Vorst en Vaderland eene stem van God (Joz. 1:9) ('s-Grav. 1830); Hollands krijgsroem ('s-Grav. 1831), een gedicht.

Litteratuur: V.d. Aa, Biogr. Wdb., i.v. - Alb. Stud. Rh.-Traj., kol. 202. - Cat. Letterk., dl. I, kol. 505. - Muller, Cat. v. Portr., n^o 1912. - Boekzaal, Jaarg. 1838a, blz. 371-373.