Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 3

[Duco Folperda]

FOLPERDA (Duco), geboren in 1704 te Harlingen, studeerde te Franeker en werd den 4^en October 1728 tot proponent bevorderd. Eerst ongeveer zes jaar later, den 19^en September 1734, aanvaardde hij den dienst te Birdaard, vanwaar hij, na den 13^en September 1744 afscheid gepreekt te hebben, den 20^en van die maand naar Hempens en Teerns overging. De veepest, die in dit en het volgend jaar met groote hevigheid woedde, deed de inkomsten zijner pastoriegoederen zóó verminderen, dat hij in 1746 met twee ambtgenooten, die in gelijk geval verkeerden, een request zond aan de Staten van Friesland, ‘te kennen gevende, hoe door de sterfte onder het rundvee hunne pastoryezathen en landen weinigh huyr kunnende doen, de supplianten daardoor gefrustreert wierden van behoorlijk te kunnen bestaan, en versoekende door haar Ed. Mo. op de eene of andere wijse te werden geholpen.’ De Staten besloten toen bij resolutie van den 18^en Maart 1746, maatregelen te nemen, dat aan requestranten en andere predikanten, die tot nog toe meer dan f 450 jaarlijks van hun pastorieën hadden genoten, laatstgenoemde som zou worden gewaarborgd.

Te Hempens en Teerns mocht Folperda in 1759 en 1769 zijn 25-jarige ambtsbediening, onderscheidenlijk in 't geheel en in deze gemeente herdenken. Toen zijn vrouw, Elizabeth Siccama, dochter van den Leeuwarder predikant Abel Siccama, met wie hij den 15^en Juli 1736 was gehuwd, hun vijf kinderen den 8^en November 1780 in den dood gevolgd was, vroeg Folperda kort daarop, in Juni 1781, zijn emeritaat, en ging te Leeuwarden wonen, waar hij den 20^en Juni 1782 overleed. Hij was ‘wegens zijne kundigheid, bevallige predikgaven en goedaardigen inborst, geacht en geliefd.’

Van hem zag het licht:

Christus de Adem onser neusen, leerrede over Klaagl. IV:20 (Leeuw. 1750).

[p. 87]

Antwoord op het berigt van C. Blom, nopens zijne onnosele veldbloemen, tot weeringe van onbetamelijke spot- en schertstaal.

Nodig berigt ter waarschouwinge aan de lezers van het faam- en eerberovend smaadschrift van een naamloos schrijver.

Ook gaf hij een werk uit van wijlen Henricus Siccama, broeder van zijn schoonvader en, evenals deze, predikant te Leeuwarden, getiteld:

De zuivere en veilige Geloofs-weg, om getroost te leven en zalig te sterven, een korte Verklaringe en Toeëigeninge van den Heidelbergschen Catechismus, in Vragen en Antwoorden, 2 dln. Daarbij voegde hij van zijn hand een Voorreden over Openb. XIV:6, 7. (Leeuw. 1753, 2^e dr. ald., 1769).

In de Boekzaal van Juni 1765 (blz. 782) is een gedicht van hem opgenomen: Op de Lijk-Busse van Haare Doorlugtige Hoogheid Maria Louisa, geborene Land-Gravinne van Hessen-Kassel, Princesse van Oranje en Nassau etc. etc. etc. Hoogst Rouwstatelijk bijgezet in de Kapelle van de Groote Kerk binnen Leeuwaarden, op den 13^en Juni 1765. Dichterlijke waarde kan moeilijk aan dit vers worden toegekend, getuige het eerste couplet:

Hier rust het Stoflijk Deel van een der Puik-Vorstinnen,
Uit Hessens Bloed geteelt; Prins Friso's wederhelft;
Des Vierden Willems Eer, en Moeder: laatst te Delft
Helaas ook bijgezet! Het Praal-Beeld van 's Volks zinnen.

Ook plaatste hij in de Boekzaal van November 1765 een Welkomst-Groet aan Benjamin Frieswijk, bij diens intrede te Leeuwarden den 22^en September 1765, waarin o.a. voorkomt:

‘Gedenk ook hoe ik u, naar twaallef Zonnekringen
Als eenen Nazireêr de blonde lokken schoer.’

Een welkome toelichting is de noot aan den voet der bladzijde, waarin wordt uitgelegd, dat Folperda, als praeses van de classis van Leeuwarden, hem den 7^en Augustus 1753 tot S.S.M. Candidatus verklaarde.

Litteratuur: V.d. Aa, Biogr. Wdb., i.v. - Romein, Pred. Friesland, blz. 51, 470. - L.J. van Apeldoorn, De Kerkelijke goederen in Friesland. dl. II, blz. 97, 98. - Cuperus, Kerkel. leven der Herv. in Friesland, tijdens de Republiek. dl. I, Register. - Boekzaal, Jaarg. 1734b, blz. 394; 1735a, 739; 1744b, 231, 362; 1753a, 452; 1759b, 584; 1769a, 586; 1769b, 355; 1782b, 123, 124. - Hs. Borger, i.v.