Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 3

[Mr. Daniël Fett]

FETT (Mr. Daniël), ook Fet of Vet genoemd, was geboortig van Corbach in Waldeck, had vanaf 1599 eenigen tijd te Marburg gestudeerd, was daarna drie jaar in huis geweest bij Plancius' tegenstander Nicolaï in Hamburg, als opvoeder van zijn kinderen, vervolgens rector geworden te Dithmarschen en Nordstrand, en had zijn studie bekroond met te Rostock een dissertatie te verdedigen de Nuptiis in Cana. Galileae. Toen hij zich den 20^en April 1611 bij den Lutherschen predikant

[p. 49]

te Amsterdam, Adolf Fischer aanbood, om hier te lande ‘de orthodoxe kerken te dienen’, achtte men iemand, die aldus was onderlegd, daartoe zeer geschikt en liet hem op verschillende plaatsen optreden, ten einde hem aan de kerkelijke gebruiken hier te lande te gewennen en eenigszins de taal te doen aanleeren. Den 2^en October 1611 werd hij door de gecombineerde Luthersche gemeente te Delft en den Haag beroepen, legde den 25^en Juli 1612 te Amsterdam een examen af, waarna Ds. Fischer hem den volgenden dag aldaar tot predikant inzegende. Weinige dagen later deed Fett intrede in Delft, in begin Augustus ook in den Haag, maar beantwoordde in 't geheel niet aan de verwachtingen, die men van hem koesterde. Volgens sommigen is hij het, die in 1613, in strijd met het gebod van het Amsterdamsch Consistorie, een boekje uitgaf tegen de Calvinisten, getiteld: Schriftelijke conferentie van de eyntlicke volstandicheit der heilighen, ghevallen tusschen Daniël Vet, prediker onder de Luthersche tot Delft, Haghe, etc., en twee litmaten der Ghereformeerde Kercke Christi tot Delft (Delf 1613). Daar de schrijver niet vermeld wordt, twijfelen anderen echter aan Fett's auteurschap.

Daarna van dronkenschap en andere overtredingen aangeklaagd en overtuigd, achtte het Algemeen Consistorie hem onwaardig, om langer het predikambt te bedienen en al onderteekende Fett een belijdenis van boete, waarop het Consistorie hem wilde handhaven, de Delftsche gemeente dacht er anders over en besloot hem af te zetten (1615). Eerst den 19^en Januari 1619 werd hij ook uit den Haag verwijderd; waarschijnlijk is hij in 1643 te Rostock overleden.

Behalve bovengenoemd geschrift verscheen nog van zijn hand een Dooppredicatie bij gelegenheid des Doops aan een kind van Philippus, graaf van Hohenloo, residerende te Delft (1614).

Litteratuur: Dr. J.W. Pont, Lutheranisme, blz. 533, 551, 570. - Domela Nieuwenhuis, Overzigt der vroegere zorg van de Ned. Luth. kerk voor de opleiding tot het Herder- en Leeraarambt, blz. 16. - Dez., Gesch. der Amst. Luth. gemeente, blz. 67, 72. - Dez., Gesch. der Ev. Luth. gem. te 's-Gravenhage, blz. 5-7. - Schultz Jacobi, Gesch. der Ev. Luth. gem. te Rotterdam, blz. 51, 55, 405. - Dez., Oud en Nieuw, dl. II, blz. 100, 152. - Molhuysen en Blok. N. Biogr. Wdb. dl. II, kol. 443.