Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 3

[Ibertus Fennema]

FENNEMA (Ibertus of Gerben), ook Fenema geheeten, werd in 1669 te Marssum geboren als zoon (niet: kleinzoon, gelijk v.d. Aa zegt) van den predikant Nicolaas Boëtius Fennema, die in 1671 deze standplaats met Sybrandaburen verwisselde, waar hij in 1705 emeritus werd. Ook Ibertus werd, evenals twee zijner broeders, tot het predikambt opgeleid en in 1698 tot proponent bevorderd. Gedurende drie jaren was hij daarna conrector van de Latijnsche school te Leeuwarden, totdat hij in 1701 te Oudega, Nyega en Opeinde werd beroepen. Vanhier vertrok hij in 1703 als predikant naar Leeuwarden, waar hij den 9^en September intrede deed en tot den 23^en April 1744 werkzaam was, toen hij wegens ouderdom en aanhoudende zwakte emeritaat verkreeg. De Magistraat der stad stond hem boven de gewone toelage nog een aanzienlijke jaarwedde toe, die hij genoten heeft totdat hij den 29^en Augustus 1750 ‘na langdurige en hooggaande worstelingen met veelvuldige bezoekingen en zware benauwtheden’ overleed. Den 5^en September d.a.v. is Fennema in de Westerkerk begraven. Een jaar vóór zijn dood schijnt nog een lasterschrift tegen hem te zijn uitgekomen, blijkens een Brief, behelzende een Antwoordt op 't Laster- en Schendt-Schrift van een Naamloos Schrijver, gegeven van I. Fennema, Rustendt Leeraar te Leeuwaarden, in 1749 aldaar uitgegeven. Bij zijn overlijden werd van hem getuigd, dat hij ‘het werk van een Evangelist ... met veel drift, ijver en getrouwigheit [heeft] verrigt, waar in zijn Eerw. den Heiligen is aangenaam geweest. Zo dat de gedagtenisse van dezen Regtvaardigen nog lange in zegeninge zal blijven bij alle die gene, die Waarheit en Godtvrucht lief hebben.’

Van zijn hand verschenen de volgende werken:

De Twist des Heren met de Inwoonderen des Landts, en Heilige klagten over het diep verval van zijne beminde Lo-ruchama en Lo-ammi (Amst. 1731).

[p. 41]

De Verborgentheit des Kruices, vertoont in Job, en vervult in Jesus Christus, den Zone Godts, kortelijk opgeheldert (Leeuw. 1748). Uit dit werk blijkt, dat hij was ‘een zeer ijverig voorstander der typische godgeleerdheid, maar zijne uitleggingen waren zo grof gesponnen, dat zij in het belagchelijke vielen. De Coccejaanen zelven konden niet nalaaten openlijk met dezelven den spot te drijven’ (Ypey).

Eenzame en vrije meditatien over den eenigen, ouden, heiligen en veiligen weg der zaligheit, voorgedragen in Henochs wandel met Godt (Leeuw. 1754). Blijkens de voorrede, gedateerd 19 October 1749, heeft Fennema zelf dit werk, na zijn dood uitgegeven, nog geheel persklaar gemaakt.

Litteratuur: V.d. Aa, Biogr. Wdb., i.v. - Romein, Pred. in Friesland, blz. 31, 153. - Van Veen, De Geref. Kerk van Friesland, blz. 162. - Ypey, Kristl. Kerk 18^e eeuw, dl. VII, blz. 156, 157; dl. VIII, blz. 492. - Diest Lorgion, Herv. Kerk in Friesland, blz. 224-226. - Boekzaal, Jaarg. 1731b, blz. 223; 1744a, 352, 608; 1748b, 187; 1749a, 418; 1750b, 378, 379, 504.