Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 1
(1907)–Lambregt Abraham van Langeraad, Hugo Visscher– Auteursrecht onbekend[Engelbert François le Bouco]BOUCO (Engelbert François le), vóór zijn overgang tot het Protestantisme Bernardijner monnik in de abdij Boneffe in België, heeft misschien behoort tot een van de twee ‘herders, wier namen niet genoemd worden, en die te Dordrecht kwamen tegen het einde der 17de eeuw met een kolonie Waldenser Protestanten, en die zich tot een afzonderlijke kerk constitueerden. Na een verblijf van enkele maanden, werd de stad Dordrecht weer door hen verlaten en velen vertrokken toen naar de Kaap, aangemoedigd door de O.-I. Compagnie en zoo is ook le Boucq aan de Kaap geweest evenals in O.-Indië. Hij kwam te Batavia den 17den Dec. 1703 en bleef er tot Dec. 1706 om er Portugeesch te leeren en de beurten waar te nemen der zieke predikanten. Vertrokken naar de Kaap, werd hij predikant op Drakenstein, daarna te Kaapstad, om den 28sten Aug. 1708, naar Batavia te retourneeren. Le Boucq schijnt te Kaapstad nog al wat beweging in de kerk veroorzaakt te hebben, wat oorzaak werd tot een kerkelijke procedure en hij in 1711 te Batavia nog ambteloos was. Door de regeering in zijn eer hersteld, werd hij in 1712 op Ceylon geplaatst. Hier was hij tot 1717, in welk jaar we hem weer te Batavia ontmoeten, en in 1719 ging hij als predikant naar Onrust. Beroepen bij de Portug. gemeente van Batavia in 1729, bleef hij daar werkzaam tot zijn dood in 1748. Hij was een voorstander van de scheiding der sacramenten van doop en avondmaal, tegen de predikanten Verbis en Heideggers. Hij schreef:
| |||
[pagina 538]
| |||
Litteratuur: C.A.L. van Troostenburg de Bruyn, Biogr. Woordenboek, blz. 46-49. v.d. Aa, ll. dl. II, blz. 1071 en 1072. |
|