Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 1

[Lambertus de Beveren]

BEVEREN (Lambertus de of van), zoon van Willem, sedert 1671 predikant en rector te Tilburg²⁾ en Mejuff. van den Bos, dochter van den Dordschen conrector en schrijver Lambertus van den Bos. Hij werd, tengevolge der tijdsomstandigheden, in 1673 geboren te Heusden en trok, toen zijn vader in Juni 1683 overleden was, met zijn moeder naar Dordrecht, waar hij verder voor de academische studie werd opgeleid. Student te Groningen in 1688, werd hij den 16^den Juni 1695 predikant te Noordhorn, vanwaar hij door drost en gedep. in plaats van C.H. Nijhoff (overl. den 28^sten Sept. 1706), beroepen werd te Meppel. Hier aanvaardde hij (tevens als rector) zijn betrekking in April 1708, om in Dec. 1715 naar Hoorn te vertrekken, alwaar hij den 28^sten Januari 1728 stierf.

Hij schreef:

Gelukzaligheid van een volk, wiens God de Heere is. Hoorn 1725.

Johan Bunjan's Christensreize na de eeuwigheit, met ophelderende aanmerkingen van L. de Beveren. Gr. 1729.

Na zijn dood werd uitgegeven: Acht uytgesogte leerredenen over verscheyde stoffen. Utr. 1750.

Ook bestaat nog van hem: De toetsteen der gelukzaligheid. 1724.

Litteratuur: T.A. Romein, De Herv. Predik. van Drenthe, blz. 150; Navorscher 9^de jg. (1859) blz. 223/24 en 252.

2) Als rector genoot hij f 100.-. Zie Dr. B. Dijksterhuis, Bijdragen tot de gesch. der heerlijkheid Tilburg en Goirle. Tilburg 1899 bl. 169.