Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 1

[Sibe Andringa]

ANDRINGA (Sibe of Sijbe), geboren te Dokkum den 25^sten Juli 1735, werd, na volbrachte studie aan de academie te Franeker, den 7^den October 1759 bevestigd als predikant te Beesterzwaag (c.a.). Van hier vertrok hij (na den 6^den Juli 1766 afscheid te hebben gepreekt) naar St. Jacobi Parochie, waar hij den 20^sten Juli bevestigd werd. Ruim 24 jaar heeft hij hier gearbeid, immers tot den 11^den November 1792, toen hij deze plaats verliet en naar Workum vertrok, waar hij nog weer, op enkele maanden na, 24 jaar (van den 25^sten Nov. 1792 tot den 16^den Juni 1816), met de meeste trouw en den grootsten ijver, het evangelie heeft verkondigd. Na eervol ontslag uit den dienst te hebben verkregen, heeft hij ruim twee jaar een welverdiende rust genoten. Andringa stierf den 21^sten Sept. 1818. Grondig ervaren in de theologie, was hij tevens een uitstekend latinist, wat

[p. 183]

blijkt uit het feit dat hij te Harlingen ook als rector heeft gefungeerd. Het is in laatstgenoemde plaats (waar hij na zijn emeritaat was gaan wonen) dat hij stierf.

Hij schreef:

Davids Zielezugt. Lijkrede uitgesproken 23 April 1765.

Het eeuwig wee der godloosen rampsalig lot, mitsgaders het eeuwig wel der rechtvaardigen in drie predikaties. Dokkum 1771.

Heilraad tot onderrichtinge en bestuuringe van oprechte, doch bekommerde zielen, Workum.