Nee tegen de FORTOS door Anneloes
Na een paar donderdagavonden trouw op onze FORTOS-avonden te zijn verschenen, heb ik er ineens mee opgehouden. Plotseling viel de bodem uit de FORTOS-mand en zag ik in dat op de FORTOS-avonden eigenlijk heel a-politiek en antifeministies gewerkt wordt. Om andere FORTOS-vrouwen te overtuigen, zal ik dat hier toelichten.
Bij het rondje Fijn en Leuk is het verboden te reageren als iemand iets fijns en leuks vertelt. Alles wordt dus zomaar, zonder kritiek van elkaar geslikt. Waarom eigenlijk?
Dat betekent dat ook je zelfkritiek verloren gaat en het misschien wel helemaal niet zo fijn en leuk is, wat jij vertelt. Datzelfde geldt voor het rondje Wrijvingen.
Waarom mag ik niet reageren als ik een Wrijving tegen me krijg?
Ik moet mijn verdediging op de Wrijving maar inslikken en zo blijf ik dus onderdrukt.
Maar daarvoor kom ik niet op een FORTOS-avond!
Dan het rondje Knopen.
Waarom mag ik alleen tijdens dit rondje, op een afgesproken tijdstip dus, vragen hoe een ander erover denkt en niet meteen? Datzelfde geldt voor het Troetelrondje.
Ik vertel liever recht op de vrouw af als ik iemand heel prima vind. En in de Probleemtijd zijn we veel teveel bezig met navelstaren.
We vinden ons eigen persoonlijke probleem zò interessant, dat we er maar over blijven doorzeuren. Wat een zonde van de tijd! Hoe hadden we onze tijd niet beter kunnen besteden door samen met andere vrouwen akties te bedenken, die op een politieke manier verbetering in onze situatie kunnen brengen. Juist door samen politiek bezig te zijn, verdwijnen onze persoonlijke sores als sneeuw voor de zon.
Jezelf opsluiten in een therapiegroepje is eigenlijk een beetje bang zijn en klagelijk steun zoeken bij elkaar.
Radikale therapie = liberaal = a-politiek = antifeministies! Daarom, FEMSIM-vrouwen, stap uit de FORTOS!
Jij bent zelf verantwoordelijk voor een verandering van jezelf en de maatschappij!
Anneloes
Even een berichtje van mij.
Met mij gaat alles heel erg prima.
Met Thea is het uiteindelijk niks geworden. 't Heeft toch nog drie maanden geduurd, voordat ik er zelf achterkwam dat ik via Thea nog zo verdomde vastzat aan Anneloes. Toen ik dat doorhad ging 't ineens prima.
Ik ben helemaal overnieuw begonnen. Alfred heeft mij daar op een prima manier bij geholpen. Alfred de Bruijn is namelijk onze buurman, die in de loop der jaren een prima huisvriend is geworden. Heel vaak ben ik bij Alfred gaan uitpraten als ik met Anneloes weer 's in de klinsch lag.
En de raad die hij me dan gaf, werkte altijd prima. Dat kan ook niet anders, want Alfred is direkteur van een psychosociaal centrum. Door hem heb ik ook een nieuwe baan gekregen. Toen Alfred 't namelijk zo druk kreeg, dat 'ie een tweede serie echtpaartherapiegroepen kon opzetten, heeft 'ie mij daarbij