|
| |
| |
| |
Beschud-rym tot den Haet-draeghende en Nijdt-suchtighen Berisper.
Ick weet seyt Momus al den dach ghenoech te seggen
Van jeder een die wil Ovidius uytlegghen,
Ghelijck den Bijbel van een Quekers predicant
Verstaen wort, en vercond' met averechts verstant:
Soo jockt hy met de Const, maer t'is een grooten liegher
In loghens gheconfijt, een waerheyts over-vliegher,
Den broer van Zoilus, die speelt op eene veel
Vol valse toetsen, daer-en-boven siet hy scheel
En heeft een dobbel tongh, geyt-voetich als de Saters
De beesten wel ghelijck die lollen als de katers
By niemand' oyt gheacht, weet ghy wat d'oorsaeck sy
Om dat hy minder weet als die weet min als hy,
Soo weet hy niet een sier: laet dan die fielen loopen
Al t'gen' sy segghen dat, sijn loghenen met hoopen,
Wanschapen monsters, en af-sichtich om hun vuyl
Schentonghen, vlieghende by nachten met den uyl,
Licht-haters sonder eer, die noyt jet goets en saeghen
In't gene deughsaem is, want s'esels ooren draeghen,
En die met hun verkeert berispt een jeder een
Om dat oock esels sijn, en treden op den teen
Die meerder weet als sy: wacht u dan t'ondersoecken
T'gebreck van jemant, en doorsnuffelt noyt de boecken
Die ghy noyt en verstaet, soo valt ghy noyt in schandt
Die al te neuswijs meynt te sijn heeft t'minst verstandt.
| |
| |
Doen ick het gen' ick can t'en is maer om te thoonen
Dat ick gheen ledicheyt by my in huys laet woonen
Die d'overschot van tijdt tot een langh nae berou
(Van't quaet dat daer van comt) my somwijl steken sou
Om quaet daer med' te doen als sy my mocht verleyden
Naer Bachus feesten, en daer by oock tussen beyden
Tot vuyl becoringhen daer niemandt vrij van is,
Die ledicheyt bemint, jae veel verarghenis
Tot naedeel vande siel door ledicheyt can crijghen
Maer die den tijt bestet tot goet, doet clappers swijgen
Beseten met de nijdt, daer niet als giftich saet
Van te verwachten is, dat groyt in alle quaet
Besonder als sy can (t'gen' deughtsaem is) beletten,
En jeders naem en faem met spot en schimp besmetten
Uyt erghwaen, dat sy selfs noyt jet goets doen en can
Als maer alleen, om te verachten alle man
Ghelijck Mercuur, die t'spel in d'ooren socht te dringen
Van Argus, om alsoo hem tot den slaep te bringhen,
En hem dan met sijn mes de stroot te snijden af.
Soo dunckt my dat de nijdt my voormaels slaep-lust gaf
Door t'vleyen van haer tongh, en soo den roem te plucken
Van mijne wercken, die ick liet voor desen drucken:
Dat is te seggen, hoe sy voormaels heeft ghelockt
Veel schimpers, en uyt haet en nijdt soo opgestockt,
Dat naulijckx eenich werck by jemand wert gelesen
Oft hier en daer terstont is groot gheclap geresen
Soo als ghemeynelijck vuyl tonghen achter ruch
Den tijdt verslijten, om soo jemandt voor een vlugh
Te achten die jet doet dat weerdich is te achten
| |
| |
En nochtans wil de tongh de weerdicheyt versmachten
Om dat sy d'eer bewaert van die eerweerdich sijn,
Dus haet altijt de nijdt want sy steckt vol fenijn
Een rijcke poësy can sien met hondert ooghen
Om gheenen spot tot last van d'eere te ghedooghen
Die sy bewaeren wil: de nijdt is als Mercuur
Die d'eer altijt vervolght, en siet die met een suur
En haetich wesen aen, om t'hooft van t'lijf te scheyden
Dan comter Momus als een Iuno tussen beyden,
Die d'ooghen van ghebreck uyt de rijm-schriften haelt
Soo sy maer jet en vind' dat in het minste faelt:
Om daer med' over al, besonder by de sotten
Die geenen rijm verstaen, ghedurich aen te spotten:
Maer neen het raes ghecal geen ooghen toe en luyckt
Van hem die stof ghenoech tot achter-deel gebruyckt
Van sulcken schimpers en haet draghende Momisten,
Dat sy tot hun verdriet al vry den tijdt verquisten:
Hier is stilswijghentheyt daer niemant anders spreckt
Als d'edel penne, die de rechte const ontdeckt.
Dus pooght de valsheyt te vergheefs hier in te breken
Van veel berispers, om met hunne tongh te steken
Op d'eel poësy const, die weerdigher als gout
Gheacht wordt by de faem, om t'levens onderhout
Want schoon t'gout dierbaer is, soo is de const heel aerdich
En t'is niet min als gout het gene gout is weerdich
Iae is veel meer al gout, want sinckt een schip oft schuyt
Met gout, t'versuypt, maer maer const swemt met den
waerheit baert nydt.
|
|
Auteursrechtvrij